Τρίκαλα, Καρδίτσα και άλλοι Δήμοι της περιοχής κατάφεραν ήδη να περιορίσουν κατά 30% - 35% τον όγκο των σκουπιδιών
Στο δρόμο που χάραξαν από το 2005 Τρίκαλα και Καρδίτσα στην ανακύκλωση υλικών, σκοπεύει να βρεθεί και η Μαγνησία αν και οι μέχρι σήμερα προσπάθειες, κυρίως από το Δήμο Βόλου, έχουν πέσει στο κενό.
Τρίκαλα, Καρδίτσα και άλλοι πέντε μεγάλοι Δήμοι της Δυτικής Θεσσαλίας κατάφεραν το 2006 να ανακτήσουν 4.700 τόνους ανακυκλώσιμων υλικών από αστικά απορρίμματα, περιορίζοντας κατά 30%- 35% τον όγκο των σκουπιδιών που καταλήγουν σε χωματερές σε μια χώρα που παρουσιάζει τους υψηλότερους ρυθμούς αύξησης του όγκου των σκουπιδιών στην Ευρώπη. Το 1997 αναλογούσαν 900 γραμμάρια ανά κάτοικο και σε μια οκταετία η ποσότητα σχεδόν διπλασιάστηκε και έφτασε πέρυσι τα 1.500 γραμμάρια.
Αν και η εναλλακτική διαχείριση των δημοτικών αποβλήτων συσκευασίας είναι υποχρεωτική για τους ΟΤΑ (σύμφωνα με το ν.2939/2001), σε πολλούς Δήμους, μεταξύ των οποίων και στη Μαγνησία, διατηρείται η τριτοκοσμική αντιμετώπιση του προβλήματος και η ανακύκλωση βρίσκεται σταθερά στο περιθώριο της καθημερινότητας των πολιτών.
Και να φανταστεί κανείς, ότι ο καταναλωτής, με βάση τον κανόνα «ο ρυπαίνων πληρώνει», με την αγορά συσκευασμένου προϊόντος (λ.χ. ενός συσκευασμένου χυμού), πληρώνει συνήθως μέσω της τελικής τιμής του προϊόντος ποσό που επιστρέφει στην εταιρία παραγωγής και αποδίδεται στη συνέχεια στο σύστημα για τη χρηματοδότηση προγραμμάτων ανακύκλωσης.
Μια ακόμη προσπάθεια ανάπτυξης συστήματος ανακύκλωσης και ανάκτησης υλικών από αστικά απορρίμματα, δρομολογείται στη Μαγνησία και ειδικότερα στο Δήμο Βόλου με βάση τα όσα προβλέπει η νομοθεσία για τη διαχείριση συσκευασιών και άλλων προϊόντων.
Οι μέχρι σήμερα προσπάθειες έπεσαν στο κενό για δύο απλούς αλλά σημαντικούς λόγους. Η ανακύκλωση τορπιλίστηκε από το πρώτο στάδιο, τη διαλογή στην πηγή. Ελάχιστοι οι κάδοι ανακύκλωσης και η αποκομιδή με αργούς ρυθμούς με συνέπεια οι μπλε κάδοι να ξεχειλίζουν από χαρτιά ή και διάφορα άλλα απορρίμματα που δεν χωρούσαν σε παρακείμενους πράσινους κάδους.
Έτσι οι πολίτες αναγκάζονταν να πηγαίνουν βόλτα τα ανακυκλώσιμα υλικά και τελικά πολλά από αυτά να καταλήγουν σε πράσινους κάδους.
Ο δεύτερος λόγος ήταν η αδυναμία εταιριών περισυλλογής και διαχείρισης να συλλέγουν τα υλικά και να τα προωθούν προγραμματισμένα σε εργοστάσια ανακύκλωσης.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πρωτοβουλία του Δήμου Βόλου πριν περίπου μια δεκαετία με την προσπάθεια συλλογής γυάλινων φιαλών.
Τόνοι από μπουκάλια συγκεντρώθηκαν στο χώρο των παλιών σφαγείων στον Ξηριά αλλά τελικά κατέληξαν στη χωματερή ακυρώνοντας την ανταπόκριση των πολιτών στην ανακύκλωση και επιβαρύνοντας το Δήμο με διπλά έξοδα αποκομιδής των υλικών.
Το νέο θεσμικό πλαίσιο που βασίζεται κυρίως στο ν.2939/2001 και προβλέπει, μεταξύ άλλων ότι «η εναλλακτική διαχείριση των δημοτικών αποβλήτων συσκευασίας είναι υποχρεωτική για τους ΟΤΑ», φαίνεται πως έχει κινητοποιήσει πολλούς Δήμους.
Η ανακύκλωση επιβάλλεται τόσο από την ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος, όσο και από τη μείωση των ποσοτήτων των στερεών αποβλήτων που καταλήγουν στους ΧΥΤΑ, γεγονός που οδηγεί στη μείωση των λειτουργικών εξόδων της υπηρεσίας καθαριότητας του δήμου.
Ο Ν. 2939/01 με τη θέσπιση της υποχρέωσης στους διαχειριστές συσκευασίας να μεριμνήσουν για τα απόβλητα συσκευασίας των προϊόντων τους και η έγκριση λειτουργίας του Συστήματος Συλλογικής Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσκευασιών
(ΣΣΕΔ) αποτελούν πραγματική καινοτομία στη διαχείριση των απορριμμάτων στη χώρα μας.
Τώρα οι ΟΤΑ μπορούν να έχουν τη συνεργασία και τη στήριξη που απαιτείται ώστε να αναπτυχθούν και να λειτουργήσουν αποτελεσματικά προγράμματα ανακύκλωσης που συγχρόνως θα είναι και οικονομικά εφικτά.
Οι τρόποι συνεργασίας μεταξύ των ΟΤΑ και του Συλλογικού Συστήματος έχουν αποτυπωθεί σαφώς σε τρία εναλλακτικά μοντέλα που έχουν εγκριθεί από το ΥΠΕΧΩΔΕ και αποτελούν τμήμα της έγκρισης λειτουργίας του Συλλογικού Συστήματος. Σύμφωνα με το νόμο 2939/01, προβλέπεται η κατάρτιση εξαετών συμβάσεων συνεργασίας μεταξύ της ΕΕΑΑ και τον ΟΤΑ, οι οποίες σκοπό έχουν να χρηματοδοτηθεί το επιπλέον κόστος που προκύπτει από την αξιοποίηση των αποβλήτων συσκευασίας στη διαχείριση των απορριμμάτων.
Α΄ τρόπος συνεργασίας (Τα έργα εκκινούν από το μηδέν σε συνεργασία Δήμων και Συστήματος – Οι Δήμοι αναλαμβάνουν τη συλλογή).
Β΄ τρόπος συνεργασίας (Οι επενδύσεις των έργων γίνονται από τους Δήμους – το Σύστημα αναλαμβάνει τη λειτουργία των έργων)
Γ΄ τρόπος συνεργασίας (Οι Δήμοι υλοποιούν τα προγράμματα αξιοποίησης των αποβλήτων συσκευασίας)
Ήδη, από το 2005, οι Δήμοι Τρικάλων και Καρδίτσας προχώρησαν στη σύσταση της εταιρίας ΠΑΔΥΘ (Περιβαλλοντική Αναπτυξιακή Δυτικής Θεσσαλίας ΑΕ) η οποία συνεργάζεται με την Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης (ΕΕΑΑ). Στο εταιρικό σχήμα της ΠΑΔΥΘ εντάχθηκαν και οι Δήμοι Φαρκαδόνας, Παλαμά, Σοφάδων, Μουζακίου και Πύλης και ήδη από την ΕΕΑΑ έχουν τοποθετηθεί στις περιοχές αυτές 1.800 μπλε κάδοι συλλογής. Οι συσκευασίες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα είναι τα αλουμινένια κουτάκια (από μπίρα, αναψυκτικά), τα γυάλινα μπουκάλια, τα πλαστικά μπουκάλια (από νερό, αναψυκτικά, απορρυπαντικά, τρόφιμα), οι σιδερένιες κονσέρβες (από γάλα ή τρόφιμα), τα χαρτοκιβώτια και οι χάρτινες συσκευασίες υγρών προϊόντων (από χυμούς και γάλατα) και, τέλος, το έντυπο χαρτί από εφημερίδες, περιοδικά και βιβλία.
Σύμφωνα με τον Διευθυντή της ΠΑΔΥΘ κ. Ορ. Πλιάσα, το σύστημα λειτουργεί ικανοποιητικά με τους Δήμους να συμμετέχουν στο πρόγραμμα παρέχοντας έκταση για την κατασκευή του Κέντρου Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ) και προσωπικό και την ΕΕΑΑ να αναλαμβάνει την κατασκευή του Κέντρου, την προμήθεια εξοπλισμού (απορριμματοφόρα, κάδοι) και την ενημέρωση του κοινού.
Το 2006, ουσιαστικά πρώτο χρόνο λειτουργίας του νέου συστήματος, συγκεντρώθηκαν στο Κέντρο Διαλογής Καρδίτσας - Τρικάλων 4.700 τόνοι μειώνοντας κατά 30% - 35% τον όγκο των απορριμμάτων που καταλήγουν σε χωματερές.
Τριπλασιασμός των ποσοτήτων που ανακυκλώθηκαν
Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της ΕΕΑΑ που παρουσιάστηκε τον προηγούμενο μήνα, ο εξυπηρετούμενος πληθυσμός από προγράμματα ανακύκλωσης που λειτουργούν σε ολόκληρη τη χώρα, ως την 31/12/2006 ανέρχονταν σε περίπου 4,3 εκατ. κατοίκους. Οι Δήμοι που συνεργάζονται με το Σύστημα Συλλογικής Εναλλακτικής Διαχείρισης που οργανώνει η ΕΕΑΑ, ανήλθαν σε 337 και οι συμβεβλημένες υπόχρεες επιχειρήσεις σε 1.078, οι οποίες εκτιμάται ότι εκπροσωπούν το μεγαλύτερο μέρος των συσκευασιών που διατίθενται ετησίως στην εγχώρια αγορά.
Οι συνολικές επενδύσεις για την ανάπτυξη νέων έργων και την επέκταση των υφιστάμενων, υπερέβησαν τα 9 εκατ. ευρώ, ενώ οι δαπάνες για τη λειτουργία των έργων ήταν υψηλότερες από 17 εκατ. ευρώ.
Παράλληλα, οι ποσότητες των αποβλήτων συσκευασίας που αξιοποιήθηκαν το 2006 υπερτριπλασιάστηκαν σε σχέση με το 2005 και ανήλθαν σε 266.623 τόνους.
Επιπλέον, στο πλαίσιο του επιχειρησιακού σχεδιασμού και της λειτουργίας των προγραμμάτων ανακύκλωσης, το δίκτυο των Κέντρων Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ) ενισχύθηκε το 2006, με αποτέλεσμα στο τέλος του έτους να λειτουργούν ανά τη χώρα 12 ΚΔΑΥ, στις περιοχές Αμαρουσίου, Πάτρας, Ζακύνθου, Πιερίας, Χανιών, Καρδίτσας, Λαμίας, Καλαμάτας, Ταγαράδων (Θεσ/νίκης) Κέρκυρας, Ηρακλείου (Κρήτης), Θέρμης (Θεσ/νίκης) και Ασπροπύργου (Αττικής).
Είναι επίσης σημαντικό να αναφερθεί ότι τα προγράμματα ανακύκλωσης που λειτουργεί η ΕΕΑΑ, σε πανελλαδική κλίμακα, έχουν ενισχύσει σημαντικά την τοπική απασχόληση καθώς, μέχρι σήμερα ο αριθμός των εργαζομένων ξεπερνά τα 500 άτομα.
Βάσει του επιχειρησιακού σχεδιασμού και εφόσον η συνεργασία της ΕΕΑΑ με τους δήμους συνεχιστεί με τους ίδιους ρυθμούς, κατά το 2007 εκτιμάται ότι η αύξηση, τόσο στον εξυπηρετούμενο πληθυσμό, όσο και στις ποσότητες των υλικών συσκευασίας που θα αξιοποιηθούν, θα αγγίξει το 30%.
Η λίστα των μελών της ΕΕΑΑ αριθμεί περισσότερους από 1.100 υπόχρεους διαχειριστές συσκευασίας που λειτουργούν και δραστηριοποιούνται στη χώρα μας.
Οι ποσότητες υλικών συσκευασίας που είχαν δηλωθεί τον προηγούμενο μήνα αντιπροσωπεύουν 469.428 τόνους υλικών συσκευασίας, που αντιστοιχούν σε 10,6 δισεκατομμύρια συσκευασίες κατανάλωσης και επιμερίζονται ανά υλικό ως εξής:
- Χαρτί και χαρτόνι 158.125 τόνοι
- Χάρτινη συσκευασία υγρών 18.338 τόνοι
- Πλαστικά 112.257 τόνοι
- Αλουμίνιο 21.608, Σίδηρος 35.038, Γυαλί 107.901, Ξύλο 14.096 κ.α.
Η περίπτωση της Μαγνησίας
Σύμφωνα με τον σχεδιασμό της Περιφέρειας Θεσσαλίας, σε επίπεδο περιφέρειας θα λειτουργούν στο μέλλον 3 διαχειριστικές ενότητες απορριμμάτων (Τρίκαλα-Καρδίτσα, Λάρισα, Μαγνησία). Για την προώθηση του σχεδιασμού, οργανώνεται αύριο από τη Διαχειριστική Αρχή στην Περιφέρεια, σύσκεψη για τη Μαγνησία καθώς το θέμα θα απασχολήσει και το Περιφερειακό Συμβούλιο στις αρχές Μαΐου.
Το βασικότερο θέμα είναι η προοπτική μετεξέλιξης του Συνδέσμου Απορριμμάτων Βόλου - Ν. Ιωνίας σε φορέα διαχείρισης όλων των απορριμμάτων της Μαγνησίας και όπως εξηγεί ο Πρόεδρος του Συνδέσμου κ. Γ. Κουρτίνας, έχουν ωριμάσει οι σκέψεις για μια τέτοια προοπτική. «Στο πλαίσιο αυτού του σχεδιασμού, εντάσσεται και το θέμα της ανακύκλωσης», εξηγεί ο ίδιος επισημαίνοντας πως δεν αποκλείεται και συνεργασία με τη Λάρισα στο θέμα της διαχείρισης συσκευασιών και άλλων προϊόντων.
Εισφορές χωρίς αντίκρισμα
Εκατοντάδες εταιρίες (διαχειριστές συσκευασιών) από όλη τη χώρα και φυσικά και τη Μαγνησία, υποχρεούνται, εφόσον δεν προβαίνουν στην οργάνωση συστήματος ατομικής εναλλακτικής διαχείρισης με εφαρμογή συστήματος εγγυοδοσίας (λ.χ. όπως συμβαίνει με την εταιρεία «ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ» που χρησιμοποιεί αυτόματα μηχανήματα στα οποία ο καταναλωτής επιστρέφει τις μεταλλικές, πλαστικές, γυάλινες και χάρτινες συσκευασίες και παίρνει ένα εγγυοδοτικό αντίτιμο ή προσφέρει το εγγυοδοτικό αντίτιμο υπέρ του συλλόγου Το χαμόγελο του παιδιού), να συμμετέχουν υποχρεωτικά σε συστήματα συλλογικής εναλλακτικής διαχείρισης καταβάλλοντας χρηματική εισφορά. Το ύψος της εισφοράς, σε ετήσια βάση, είναι πάντοτε ανάλογο με τις συσκευασίες που διαθέτει το κάθε μέλος του Συστήματος στην ελληνική αγορά και συγκεκριμένα σχετίζεται με την ποσότητα (τα τεμάχια), το υλικό και το βάρος αυτών.
Για παράδειγμα η εισφορά για χάρτινη συσκευασία γάλακτος, προσδιορίζεται ως εξής: Χάρτινες συσκευασίες, µε πλαστικό πώμα και περιεχόμενο ένα λίτρο γάλα καθεµία, οµαδοποιούνται και μεταφέρονται στα σηµεία πώλησης µε πλαστικά τελάρα. Η εταιρεία Α διαθέτει 1.000 χάρτινες συσκευασίες στην ελληνική αγορά.
Συσκευασία κατανάλωσης είναι η χάρτινη συσκευασία γάλατος µε το πλαστικό πώµα της. Η συσκευασία έχει βάρος 26 και το πώµα 2 γραµµάρια αντίστοιχα. Χρεώνεται εισφορά βάσει βάρους και στα δύο υλικά και µία σταθερή εισφορά. Σύνολο χρηµατικής εισφοράς: 2,02 ευρώ.
Πλαστική φιάλη αναψυκτικού: Έξι πλαστικές φιάλες, που η καθεµία περιέχει 1,5 λίτρο αναψυκτικό και φέρει πλαστικό πώµα και ετικέτα, είναι οµαδοποιηµένες σε «εξάδες» και συσκευασµένες µε πλαστικό περιτύλιγµα. Ογδόντα τέσσερις τέτοιες «εξάδες» φέρονται από παλέτα σχηµατίζοντας 7 επίπεδα, τα οποία διαχωρίζονται µε πέντε χαρτόδισκους. Κάθε τέτοια παλέτα περιβάλλεται από πλαστικό φιλµ. Η εταιρεία Α διαθέτει 1.000 παλέτες στην ελληνική αγορά, δηλαδή 504.000 φιάλες µε αναψυκτικό. Η χρηματική εισφορά είναι 2.141,82 ευρώ.
Τα έσοδα που εισπράττει και διαχειρίζεται το Σύστημα Συλλογικής Εναλλακτικής Διαχείρισης (από τις 1.100 περίπου εταιρίες) και ελέγχονται από το ΥΠΕΧΩΔΕ, το Υπ. Ανάπτυξης και το Υπ. Οικονομικών, δεν επιστρέφουν όμως με τη μορφή υλοποίησης προγραμμάτων ανακύκλωσης και με ανταποδοτικό τρόπο.
Για παράδειγμα στη Μαγνησία, μεγάλη εταιρία παραγωγής και διάθεσης τοπικών προϊόντων, δίχως να επιβαρύνει την τελική τιμή προϊόντος, καταβάλλει στο σύστημα την χρηματική εισφορά που της αναλογεί για τη «ρύπανση» που προκαλείται από τις συσκευασίες της. Πληρώνει η εταιρία δηλαδή χρήματα για ανακύκλωση κι όχι μόνο δεν γίνεται ανακύκλωση αλλά οι συσκευασίες της καταλήγουν στους κάδους απορριμμάτων, επιβαρύνοντας το κόστος αποκομιδής που ο Δήμος υπολογίζει με την επιφάνεια της κατοικίας και όχι με την παραγωγή απορριμμάτων.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Θ», εταιρίες της Μαγνησίας έχουν ζητήσει με έγγραφά τους από τα συναρμόδια Υπουργεία τη ρύθμιση του θέματος ώστε να μην καταβάλλουν εισφορές χωρίς αντίκρισμα για το περιβάλλον.
Στοιχεία για την ανακύκλωση
Κάθε χρόνο στην Ε.Ε. παράγονται 1,3 δισ. τόνοι στερεά απόβλητα. Το μεγαλύτερο μέρος τους καταλήγει σε Χώρους Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων - ΧΥΤΑ (67%) ή καίγεται σε αποτεφρωτές.
Η Ελλάδα μπορεί να υπολείπεται άλλων χωρών σε «παραγωγή» σκουπιδιών, όπως η Γερμανία και η Αυστρία, αλλά παρουσιάζει έντονα αυξητικές τάσεις: σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ, έχει ξεπεράσει ήδη τα 450 κιλά ανά κάτοικο τον χρόνο, όταν πριν από μια δεκαετία βρισκόταν μόλις στα 306 κιλά. Εκτιμάται ότι στους οργανωμένους χώρους καταλήγουν 4,5 έως 5,2 εκατ. τόνοι σκουπιδιών τον χρόνο, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται οι ποσότητες που πάνε σε παράνομες χωματερές.
Το ετήσιο κόστος συγκέντρωσης των σκουπιδιών στη χώρα μας ξεπερνά το ένα δισ. ευρώ, ενώ η αξία των υλικών που πετάγονται ενώ θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν με διάφορους τρόπους υπολογίζεται σε 30 εκατ. ευρώ. Η συγκέντρωσή τους, εκτός από έσοδα και νέες θέσεις εργασίας, θα εξασφάλιζε σχεδόν διπλάσιο χρόνο ζωής στους δυσεύρετους χώρους για την ταφή των απορριμμάτων. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι σε διεθνές επίπεδο, η ανακύκλωση βρίσκεται στην τρίτη θέση από άποψης τζίρου, μαζί με τη φαρμακοβιομηχανία, πίσω από τα όπλα και τα πετρέλαια.
Η Δανία είναι πρωτοπόρος στον τομέα της ανακύκλωσης. Ανακυκλώνεται περίπου το 30% των απορριμμάτων που παράγουν οι κάτοικοι, ενώ το 60% αποτεφρώνεται. Μόλις το 6% καταλήγει στους ΧΥΤΑ.
Το 99% των συσκευασιών μπίρας και αναψυκτικών επαναχρησιμοποιείται. Κάθε τέσσερα χρόνια οι δήμοι είναι υποχρεωμένοι να καταρτίζουν νέα σχέδια δράσης.
Εξίσου καλή είναι η κατάσταση στη Σουηδία, όπου εφαρμόζεται ευρύτατα η μέθοδος της κοσμποστοποίησης, ενώ φορολογούνται υψηλά όσοι χρησιμοποιούν τους ΧΥΤΑ.
Από το 2002 οι ΧΥΤΑ της Γαλλίας δέχονται μόνο υλικά που δεν μπορούν πλέον να επεξεργαστούν περισσότερο. Ωστόσο παραμένουν ο βασικότερος τόπος εναπόθεσης των απορριμμάτων. Η καύση επίσης είναι πολύ διαδεδομένη και την πραγματοποιούν 103 ειδικές μονάδες. Εδώ και πολλά χρόνια στην Ολλανδία όλα τα σκουπίδια διαχωρίζονται διεξοδικά. Οι δήμοι είναι υποχρεωμένοι να συλλέγουν ξεχωριστά τα οικιακά οργανικά απόβλητα, τις συσκευασίες, τα χαρτιά και τα γυαλιά. Με αυτόν τον τρόπο πάνω από το 80% των απορριμμάτων επαναχρησιμοποιείται.
Μόλις 281 χιλιάδες τόνοι ετησίως καταλήγουν σε ΧΥΤΑ, την ώρα που οι χωματερές στη χώρα μας δέχονται 4,5 εκατ. τόνους.
Πολλοί θεωρούν ότι η πιο «πράσινη» χώρα του κόσμου είναι η Γερμανία. Σε δρόμους, επιχειρήσεις και κατοικίες υπάρχουν τουλάχιστον πέντε διαφορετικών τύπων κάδοι. Οι Γερμανοί ξεδιαλέγουν τα σκουπίδια τους σε ποσοστό 90%. Οι παραβάτες αντιμετωπίζουν υψηλά πρόστιμα. Η ανάκτηση των συσκευασιών ξεπερνάει το 50%.
Σε σαφώς χαμηλότερο επίπεδο είναι τα πράγματα στην Ισπανία, όπου οι χωματερές εξακολουθούν να κυριαρχούν. Εντούτοις προσπάθειες γίνονται και ήδη πάνω από 15 εργοστάσια κομποστοποίησης (ανάκτησης οργανικών αποβλήτων) βρίσκονται σε λειτουργία. Περίπου το 17% των απορριμμάτων αποτεφρώνεται.
Πριν από 11 χρόνια η Βρετανία επέβαλε ειδικό φόρο ανάλογα με τον όγκο των σκουπιδιών που πηγαίνουν στους ΧΥΤΑ, με σκοπό να στρέψει τους δήμους προς την ανακύκλωση.
Στην Ελλάδα, εκτός του προγράμματος διαχείρισης συσκευασιών, βρίσκονται τα τελευταία χρόνια σε εξέλιξη κι άλλα προγράμματα όπως:
- Μπαταρίες
Οι μπαταρίες (οικιακού τύπου και συσσωρευτές) μπορεί να αποτελούν μόλις ένα ελάχιστο ποσοστό στο συνολικό όγκο των σκουπιδιών, προκαλούν όμως έντονο περιβαλλοντικό πρόβλημα αφού, σύμφωνα με έρευνες, από αυτές προέρχεται το 20% των τοξικών ουσιών των απορριμμάτων.
Στην Ελλάδα χρησιμοποιούνται 75 εκατ. μπαταρίες οικιακής χρήσης ετησίως. Οι ειδικοί κάδοι για την περισυλλογή οικιακών μπαταριών αγγίζουν τους 17.000 (οι περισσότεροι σε σχολεία) και το 2006 συλλέχθηκε περίπου το 10% των μπαταριών που διακινήθηκαν (η κοινοτική οδηγία προβλέπει συλλογή του 30%). Η ανακύκλωσή τους γίνεται στο εξωτερικό.
- Ηλεκτρικά - ηλεκτρονικά απόβλητα
Μεγάλο κομμάτι της πίτας της ανακύκλωσης καταλαμβάνουν οι ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές (τηλεοράσεις, θερμοσίφωνες, ψυγεία, υπολογιστές) που κυμαίνονται μεταξύ 180.000-220.000 τόνων.
- Οχήματα
Η Εναλλακτική Διαχείριση Οχημάτων Ελλάδας (ΕΔΟΕ) είναι το σύστημα που έφτιαξαν οι 33 επίσημοι αντιπρόσωποι αυτοκινήτων. Συνέβαλε στην ανακύκλωση 30.000 οχημάτων το 2006.
- Ελαστικά, λιπαντικά
Την ανακύκλωση μεταχειρισμένων ελαστικών έχει αναλάβει η ECOELASTICA. Καλύπτει 39 νομούς και τέσσερα νησιά. Σημεία συλλογής είναι βουλκανιζατέρ, συνεργεία και διαλυτήρια αυτοκινήτων. Το 2006 ανακυκλώθηκαν 40.000 τόνοι.
Αρκετά ικανοποιητική θεωρείται επίσης η πορεία των συστημάτων ανακύκλωσης λιπαντικών, συσσωρευτών και μπαταριών οχημάτων. Ανακυκλώνεται περίπου το 25% των χρησιμοποιημένων ποσοτήτων (πάνω από 100.000 τόνοι). Τα σημεία συλλογής των μεταχειρισμένων ορυκτελαίων είναι 3.110 στην Αττική και 3.380 στην υπόλοιπη Ελλάδα, κυρίως σε συνεργεία αυτοκινήτων και βενζινάδικα.
- Μπάζα
Δεν έχει θεσμοθετηθεί ακόμη το σχετικό διάταγμα, αλλά ήδη υπάρχουν 10 προτάσεις για έναν τομέα που αφορά πάνω από 3,5 εκατ. τόνους το χρόνο και συνδέεται άμεσα με την προστασία του περιβάλλοντος.
Κυριακή 22 Απριλίου 2007
Η ΘΕΣΣΑΛΙΑ
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου