WiMAX: η επανάσταση στις τηλεπικοινωνίες

* H ασύρματη δικτύωση μεγάλων αποστάσεων έκανε την εμφάνισή της και στη χώρα μας

Το 2005 έκανε ορμητική εμφάνιση στο προσκήνιο της τηλεπικοινωνιακής αγοράς μια νέα τεχνολογία ασύρματης δικτύωσης μεγάλης εμβελείας που ονομάζεται WiMAX. Το μεγάλο πλεονέκτημα της τεχνολογίας WiMax είναι ότι προσφέρονται ασύρματες ευρυζωνικές συνδέσεις υψηλής ταχύτητας (5-15 Mbps) σε μεγάλη ακτίνα με χαμηλή ισχύ εκπομπής (άρα και χαμηλή ακτινοβολία) και, το κυριότερο, με την υπόσχεση χαμηλού κόστους απόκτησης. Το WiMAX δηλαδή υπόσχεται να ξεπεραστούν οι περιορισμοί για την ανάπτυξη των ευρυζωνικών δικτύων που δημιουργούνται από το εγκατεστημένο ενσύρματο δίκτυο χαλκού. H εμβέλεια των σταθμών βάσης μπορεί να φθάσει τα 3-15 χιλιόμετρα ακόμη και μέσα σε μια πόλη, χωρίς να απαιτείται οπτική επαφή μεταξύ πομπού και δέκτη. Αυτό μεταφράζεται σε μικρότερο κόστος ανάπτυξης ενός ευρυζωνικού δικτύου. Πρόκειται κυριολεκτικά για μια τεχνολογία αιχμής που αναπτύσσεται με ταχύ ρυθμό, γι' αυτό και σε παγκόσμιο επίπεδο η ανάπτυξη εμπορικών δικτύων βρίσκεται σε «βρεφικό» στάδιο.

H εμφάνιση του WiMAX δημιουργεί νέα δεδομένα στα ασύρματα ευρυζωνικά συστήματα που έχουν γίνει απαραίτητη λύση για μεγάλο μέρος δικτύων επόμενης γενιάς. Των δικτύων που θα παρέχουν ταυτόχρονα υπηρεσίες φωνής, δεδομένων και βίντεο σε χρήστες τόσο σταθερής όσο και κινητής τηλεφωνίας. Γι' αυτό είναι φυσικό που έχει θορυβήσει πρωτίστως τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, και ειδικά όσες έχουν πληρώσει ακριβά τις άδειες τρίτης γενιάς. Γιατί ενισχύεται τελευταία η άποψη ότι η τεχνολογία WiMAX μπορεί να αποδειχθεί καλύτερη και φθηνότερη εναλλακτική λύση.

* Υπόσχεται πολλά

Ηδη οι μεγάλοι κατασκευαστές ψηφιακών κυκλωμάτων, όπως η Intel, δήλωσαν την πρόθεσή τους να ενσωματώσουν την τεχνολογία WiMAX στους φορητούς υπολογιστές, σε πλειάδα ψηφιακών συσκευών ψυχαγωγίας αλλά και στα κινητά τηλέφωνα. Πολλοί προσδίδουν στο WiMAX τον ρόλο του καταλύτη μιας επανάστασης στις τηλεπικοινωνίες του 21ου αιώνα. H εν λόγω τεχνολογία βέβαια υπόσχεται πολλά, αλλά είναι ακόμη πολύ νωρίς να γίνουν κάποιες προβλέψεις για το αν, το πώς και κατά πόσο θα λειτουργήσει αποδοτικά και ποιες αλλαγές θα επιφέρει στη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου.

Το σίγουρο είναι όμως ότι έχει ήδη προσελκύσει έντονο ενδιαφέρον, ακόμη και στην Ελλάδα, όπου μεγάλοι αλλά και μικρότεροι «παίκτες» του χώρου των τηλεπικοινωνιών έχουν εκδηλώσει πρόθεση να αξιοποιήσουν αυτή τη νέα τεχνολογία (Intracom, Q-Telecom, Lannet).

* Μεγάλες προσδοκίες

Πέραν αυτών όμως, έντονο ενδιαφέρον εκδηλώνουν τα πανεπιστήμια και φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης, ειδικά σε περιοχές που λόγω της γεωγραφικής διαμόρφωσης καθυστερεί η ανάπτυξη των καλωδιακών υποδομών. Υπάρχει μάλιστα η πιθανότητα η πρώτη επιχειρηματική υλοποίηση στη χώρα μας να μην προέλθει από κάποια τηλεπικοινωνιακή εταιρεία αλλά από τον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών, οι ιθύνοντες του οποίου εξετάζουν πώς θα εκμεταλλευτούν τις δυνατότητες της συγκεκριμένης τεχνολογίας.

Το μεγάλο ενδιαφέρον που εκδηλώθηκε τους τελευταίους μήνες στην Ελλάδα οδήγησε την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων να προκηρύξει με ταχείες διαδικασίες πρόσκληση για τη χορήγηση προσωρινών αδειών πειραματικής χρήσης σε όσες εταιρείες και οργανισμούς ενδιαφέρονται να αναπτύξουν δοκιμαστικά υπηρεσίες και υποδομές που θα αξιοποιούν την τεχνολογία WiMAX.

H πρόσκληση έληξε στις 8 Δεκεμβρίου και υποβλήθηκαν δεκάδες αιτήσεις από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Γεγονός που, όπως επισημαίνουν παράγοντες της αγοράς, δείχνει με έναν άλλον τρόπο το μεγάλο ενδιαφέρον για την πρόσβαση στην κοινωνία της γνώσης που εμφανίζεται στην πέραν των μητροπολιτικών κέντρων Ελλάδα. Ιδιαίτερα μάλιστα στις απομακρυσμένες περιοχές, όπου η έλλειψη υπηρεσιών ιδιωτικού αλλά και δημοσίου ενδιαφέροντος επιτείνει τα φαινόμενα τεχνολογικού διαχωρισμού της χώρας σε τεχνολογικό «Βορρά» (αστικά κέντρα) και τεχνολογικό «Νότο» (περιφέρεια και αγροτικές περιοχές).

Γι' αυτό και οι προσδοκίες από τους επόμενους χειρισμούς της EETT είναι μεγάλες. Ιδιαίτερα από τον τρόπο κατανομής του φάσματος συχνοτήτων και των αδειών εγκατάστασης ασύρματων υπηρεσιών ώστε να δημιουργηθούν καθολικές, εθνικής εμβέλειας, υπηρεσίες, αλλά και να μην εμποδιστούν ταυτόχρονα οι τοπικού χαρακτήρα καινοτόμες πρωτοβουλίες που τόσο πολύ τις έχει ανάγκη η ελληνική οικονομία.

Το ΒΗΜΑ, 18/12/2005 , Σελ.: D09
Κωδικός άρθρου: B14644D091
ID: 274330

FRIEDMAN: Η Γη είναι επίπεδη

Πολύ καλό άρθρο..μπράβο στον Σπύρο Τσόχα

Εφημερίδα ΘΕΣΣΑΛΙΑ
Κυριακή, 11 Δεκεμβρίου 2005



ΚΟΛΟΜΒΟΣ: Η Γη είναι στρογγυλή
FRIEDMAN: Η Γη είναι επίπεδη

Tου ΣΠΥΡΟΥ ΤΣΟΧΑ

Πριν λίγο καιρό ο υπουργός κ. Σιούφας μίλησε στο Σικάγο σε συγκέντρωση Ελληνοαμερικανών και ζήτησε... επενδύσεις για την Ελλάδα. Το συνηθισμένο μοτίβο τον τελευταίο καιρό, αφού η Κυβέρνηση μελετώντας τα στατιστικά στοιχεία είναι απελπισμένη. Πράγματι. Αν εξαιρέσει κανείς κάποια κεφάλαια που εισέρευσαν στην Ελλάδα για την αγορά μονάδων του τραπεζικού χώρου, τα υπόλοιπα είναι στην κυριολεξία για... κλάματα. Και βέβαια ας μην ξεχνάμε ότι δεν είναι πολύ μακρινή η εποχή που το ξένο κεφάλαιο ήταν μίασμα και ανάθεμα για την Ελλάδα. Γι’ αυτό, άλλωστε, όταν αγοράζουμε αεροπλάνα F-16 τα αγοράζουμε από την... Τουρκία, αφού η General Dynamics, προτίμησε να επενδύσει τη δεκαετία του 1980 στην Τουρκία, όταν στην Ελλάδα, που πρώτα ήρθαν οι Αμερικανοί, τους αντιμετωπίσαμε περίπου σαν... χολερικούς.
Την ίδια εποχή τελείωσα το διάβασμα του βιβλίου του Τhomas Friedman «The World is flat”. (Δεν γνωρίζω αν μεταφράστηκε και με τι τίτλο κυκλοφορεί στην Ελλάδα). Ο Friedman είχε εντυπωσιάσει πριν λίγο καιρό με το βιβλίο του «Το Λέξους... και η εληά». Τώρα και πάλι εντυπωσιάζει, αναλύοντας τον κόσμο τού σήμερα και το πώς είναι δυνατόν - ιδιώτες - εταιρείες - κράτη - να επιβιώσουν σ’ έναν κόσμο ραγδαία μεταλλασσόμενο μέσα στην τεχνολογική επανάσταση ή καλύτερα πλέον στην «ψηφιακή επανάσταση».
Επηρεασμένος απ’ αυτά που διάβασα και κυρίως τον τρόπο που θα πρέπει να ζήσουμε στο μέλλον, αν θέλουμε να είμαστε... παίκτες, και όχι θεατές, αναρωτήθηκα: Άλλαξε τίποτε στην Ελλάδα από την εποχή που οι σκληροπυρηνικοί συνδικαλιστές, στην κυριολεξία με το «έτσι-θέλω», κλείσανε την PIRELLI και την GOOD YEAR; Η μόνη αλλαγή, ότι στη θέση του Πρωτόπαπα, ο Πολυζωγόπουλος.
Άλλαξε τίποτε στο φορολογικό σύστημα, στη Δημόσια Διοίκηση, στην Παιδεία, ώστε κάποιος να επενδύσει στην Ελλάδα; Η μόνη αλλαγή ότι στη θέση του ΠΑΣΟΚ, η Ν.Δ. Δηλαδή μία από τα ίδια. Και αναφέρω και την Παιδεία, γιατί θα πρέπει στην Ελλάδα να μάθουν αυτοί που διοικούν ότι η Παιδεία θα πρέπει να είναι η ερευνητική βάση για τις μεγάλες βιομηχανίες και τις σύγχρονες τεχνολογικά μονάδες. Πώς όμως ένας δημόσιος αρτιοσκληρωτικός οργανισμός, όπως είναι το Πανεπιστήμιο, θα παίξει ένα τέτοιο σοβαρό και κρίσιμο ρόλο, αν πρώτα δεν αλλάξει η νοοτροπία όλων όσοι ασχολούνται με την Παιδεία;
Είναι η Ελληνική Οικονομία τόσο παραγωγική και τόσο ανταγωνιστική, ώστε ο ξένος επενδυτής να πάρει το ρίσκο μιας επένδυσης στην Ελλάδα; Ας μην ξεχνά ο κ. Σιούφας ότι ελληνικές βιομηχανίες επενδύουν στις Βαλκανικές χώρες και εγκαταλείπουν την Ελλάδα. Νομίζω, λοιπόν, ότι όταν η ελληνική Κυβέρνηση ζητεί ξένες επενδύσεις θα πρέπει:
α) Να αλλάξει ριζικά, πρώτα, την Ελληνική Οικονομία, και
β) Να αντιληφθεί ότι πλέον βιομηχανικές επενδύσεις... κλασικής βιομηχανικής παραγωγής, δεν θα έρθουν πλέον στην Ελλάδα. Υπάρχουν δεκάδες χώρες, ασύγκριτα χαμηλότερου κόστους.
Άρα τι πρέπει να γίνει;
Το βιβλίο του Friedman είναι ένας καλός οδηγός. Βέβαια, δεν δίνει οδηγίες για την Ελληνική Οικονομία. (Προσωπικά πιστεύω ότι επειδή και στην οικονομία είναι θέμα νοοτροπίας και όχι χρημάτων και αριθμών, τίποτε δεν πρόκειται ν’ αλλάξει). Ας μην ξεχνάμε ότι κάπου μερικοί ακόμη... ψάχνουν τα 33 τρισ., επενδύσεις στο Χρηματιστήριο. Τι μας λέει ο Friedman; Είναι εξαιρετικά δύσκολο οι 470 σελίδες του βιβλίου να μεταφερθούν σ’ ένα άρθρο μιας εφημερίδας. Όμως αποσπασματικά θα προσπαθήσω να δώσω μια εικόνα των όσων περιγράφει και τις ιδέες του γνωστού αυτού δημοσιογράφου.
Κατ’ αρχάς, λέει ο Friedman, θα πρέπει οι πολιτικοί ν’ αντιληφθούν ότι ο κόσμος άλλαξε. Και όπως, πολύ εύστοχα, λέει ο Bill Gates σε μια συνέντευξη που του πήρε ο συγγραφέας: «Μιλάς με Κινέζους πολιτικούς ηγέτες και συνεννοείσαι. Όλοι τους είναι engineerings (μηχανικοί με μία ευρύτερη έννοια). Μιλάς με πολιτικούς του άλλου κόσμου και δεν σε καταλαβαίνουν. Είναι όλοι τους δικηγόροι». Για μένα, μια εκπληκτικά εύστοχη παρατήρηση με πολλά μηνύματα προς όλους. Ίσως αυτό να είναι ένα από τα μυστικά της καταπληκτικής προόδου της Κίνας. Λέει ο Friedman, επίσης: «Η Κίνα και η Ινδία (μετά τον Νεχρού) κατάλαβαν ότι ο Κομμουνισμός είναι ένα σύστημα που κάνει τους ανθρώπους ίσους στη φτώχεια. (Σημείωση δική μου: Εκτός βέβαια από τους ανθρώπους του κόμματος που γίνονται πάμπλουτοι). Ο καπιταλισμός κάνει τους ανθρώπους άνισα πλούσιους».
Αυτή την απλή αλήθεια, την κατάλαβαν Ινδία και Κίνα και έκαναν τη μεγάλη πολιτική αλλαγή, που έφερε και τη μεγάλη οικονομική αλλαγή και ανάπτυξη. Και επισημαίνει: «Οι Κινέζοι δεν είναι ευχαριστημένοι με το Made in China (κατασκευασμένο στην Κίνα). Θέλουν να προχωρήσουν στο σχεδιασμένο στην Κίνα και από εκεί στο Dreamed in China”.
Είναι καταπληκτικά τα παραδείγματα που αναφέρει για το πώς οργανώθηκαν αυτές οι χώρες για να αντιμετωπίσουν την ψηφιακή επανάσταση. Διαβάζοντας το βιβλίο μ’ έπιασε κατάθλιψη, καθώς ενημερώνομαι καθημερινά μέσω του Ιnternet, για τα θέματα που απασχολούν την Ελληνική Οικονομία.
Μόνιμη εργασία, ωράριο καταστημάτων, κεκτημένα υπαλληλικά δικαιώματα και κυρίως, μην ξεχάσω, τα συνδικαλιστικά δικαιώματα κ.τ.λ. Αν η Ελλάδα και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αλλάξουν και δεν προσαρμοστούν, οι γίγαντες που έρχονται από την Ανατολή θα μας δημιουργήσουν αξεπέραστα προβλήματα. Προς Θεού, είναι δυνατόν να μας απασχολεί τον 21ο αιώνα το ωράριο; Κάποτε, το 1936, έγινε το 8ωρο και το ΙΚΑ. Ήταν εκπληκτική επανάσταση για την εποχή. Αρκετά όμως δούλεψε το σύστημα έτσι. «Τα πάντα ρει» που είπε και ο Ηράκλειτος. Και τώρα καλούμεθα στην Ελληνική Οικονομία και κοινωνία ν’ αλλάξουμε. Δισεκατομμύρια άνθρωποι (Κίνα, Ινδία, Ρωσία, Ανατολική Ευρώπη) προτίμησαν αυτό το σύστημα από το να μην έχουν καμία ελπίδα για κάτι καλύτερο και να είναι όλοι ίσοι στη φτώχεια.
Αλλαγές, λοιπόν, που διαφοροποιούν άρδην τις παραδοσιακές μορφές απασχόλησης.
- Σήμερα, λέει, 23,5 εκατομμύρια εργαζόμενοι στην Αμερική (το 1/6 του εργατικού δυναμικού) εργάζεται από το σπίτι, χάρις στο Internet. Π.χ. η γνωστή αεροπορική εταιρεία South West έχει στην πόλη της Γιούτα 400 νοικοκυρές που κάνουν τις κρατήσεις για όλες τις πτήσεις, ενώ ταυτόχρονα κάνουν και τις δουλειές του σπιτιού!!!
- Το πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερ έκανε γραφεία στην Ινδία και προσέλαβε Ινδούς οικονομικούς αναλυτές. Χάρη στο Internet και τη διαφορά ώρας, όλες οι αναλύσεις είναι εγκαίρως στα γραφεία του Λονδίνου ή της Ν. Υόρκης. Ένας Ινδός αναλυτής, εξίσου καλός μ’ έναν Αμερικανό ή Ευρωπαίο, κοστίζει 15.000 δολάρια το χρόνο, ενώ ένας Αμερικανός στη Ν. Υόρκη, τουλάχιστον 80.000 δολάρια.
- Η Ινδία δημιούργησε τη δική της Silicon Valley, τη Banqalore. Όμως οι καλύτεροι και περισσότεροι φοιτητές για computer στα αμερικανικά πανεπιστήμια είναι Ινδοί. Έτσι η Bangalore αντικαθιστά σιγά - σιγά το όνειρο χιλιάδων Αμερικανών να δουλέψουν στην Καλιφόρνια, στη Silicon Valley. 400.000 Αμερικανοί (ιδιώτες και μικρές επιχειρήσεις) έκαναν το 2004 φορολογική δήλωση μέσω του Ιnternet ή τηλεφωνικώς, την οποία φορολογική δήλωση προετοίμασε εταιρεία στην Ινδία, έχοντας τροφοδοτήσει τα computer με το φορολογικό σύστημα όλων των Πολιτειών της Αμερικής. Και στην ερώτηση του Friedman για το μέλλον των Αμερικανών λογιστών, ο Ινδός πρόεδρος της εταιρείας απάντησε: «Οι λογιστές της Αμερικής πλέον θα πρέπει να επικεντρωθούν σε σοβαρά θέματα (στρατηγικός σχεδιασμός, αποδοτικές επενδύσεις κ.τ.λ.) και ας αφήσουν τη... χαμαλοδουλειά για μας».
- Οι Κινέζοι έχουν μία πόλη Dalian με 22 πανεπιστήμια. Ό,τι και να σπουδάσει ένας νεαρός Κινέζος, μετά τις σπουδές του και για ένα χρόνο επιπλέον, σπουδάζει αγγλικά, ιαπωνικά και computer, για να είναι έτοιμοι για να αναζητήσουν εργασία. Και ο Δήμαρχος της πόλης δηλώνει στον Friedman: «Σήμερα οι ΗΠΑ είναι οι σχεδιαστές και οι αρχιτέκτονες, ενώ οι αναπτυσσόμενες χώρες είναι οι εργάτες στο κτίσιμο ενός κτιρίου. Όμως, σύντομα ελπίζω ότι εμείς οι Κινέζοι θα γίνουμε οι αρχιτέκτονες».
Εν συνεχεία ο Friedman αναφέρει τους βασικούς λόγους που οδήγησαν τον κόσμο στη σημερινή του μορφή, αυτόν που αποκαλεί «FLAT», δηλαδή, επίπεδο.
Κατ’ αρχάς η 11/9 και 9/11 είναι οι ημερομηνίες που σημάδεψαν τη σύγχρονη ιστορία και τον κόσμο σήμερα και έκαναν τον κόσμο τόσο διαφορετικό.
Επίσης, η κυκλοφορία του WINDOW 95 και το Internet έκαναν τη μεγαλύτερη ειρηνική επανάσταση, την DIGITATION REVOLUTION (ψηφιακή επανάσταση) στην ανθρώπινη ιστορία.
Ο Bill Gates συγκρίνει το Internet με το κυνήγι στην αναζήτηση του χρυσού στον 18ο αιώνα, ενώ ο Γενικός Διευθυντής της Netscape επισημαίνει: «Σήμερα το πιο αξιοσημείωτο γεγονός είναι ότι ένα παιδί στη Ρουμανία, στη Ρωσία, στη Ν. Αμερική έχει όλα τα εργαλεία και όλα τα δεδομένα στην αναζήτηση όποιων πληροφοριών θέλει».
Οι δύο όμως μεγαλύτερες αλλαγές, που άλλαξαν το παγκόσμιο σκηνικό στην οικονομία και ιδίως στη βιομηχανία είναι:
α) OUTSOURCING: Είναι η μεταφορά κάποιων δραστηριοτήτων μιας εταιρείας (έρευνα-τηλεφωνικό κέντρο-εισπρακτέοι λογαριασμοί κ.ά.) σε μια άλλη εταιρεία, η οποία έχει ειδικευθεί σε κάτι από τα παραπάνω και έναντι προμηθείας διεκπεραιώνει κάποιες εργασίες για λογαριασμό των εταιρειών-πελατών της.
β) OFF SHOPHING: Είναι η μεταφορά ολόκληρου του εργοστασίου σε μια άλλη χώρα, όπου υπάρχει φτηνότερο εργατικό δυναμικό. Βέβαια, αυτό επιτεύχθηκε κυρίως χάρις στο Internet (άμεση επικοινωνία και εκμετάλλευση πληροφοριών) και στη δραστική μείωση του κόστους μεταφοράς.
Χάρις κυρίως στο δεύτερο, λέει ο Friedman, η Κίνα αυξάνει την ετήσια παραγωγικότητά της κατά 17% από το 1995-2003 και η Ελλάδα, λέω εγώ, ερημώνει... βιομηχανικώς και κυρίως η Βόρεια Ελλάδα. Έχουμε αντιληφθεί, εκτός από τους άμεσα θιγομένους το πρόβλημα ή μας απασχολεί το... ωράριο;
Μετά τις δύο μεγαλύτερες αλλαγές, υπάρχουν οι τρεις (3) προκλήσεις:
α) Κατευθυνόμεθα προς ένα σημείο, όπου ένα μικρό κινητό τηλέφωνο ή ίσως ένα πολύ μικρό μηχάνημα θα κάνει τις εξής εργασίες:
- Θα «σκανάρει» φωτογραφίες ή έγγραφα.
- Θα εκτυπώνει.
- Θα στέλνει FAX.
- Θα στέλνει e-mail.
- Θα κάνει αντίγραφα.
β) Αυτή η νέα τεχνολογία θα επηρεάσει δραστικά και θα δώσει ένα νέο τρόπο οργάνωσης και σχεδιασμού των εμπορικών και βιομηχανικών επιχειρήσεων.
γ) Η μεγαλύτερη όμως πρόκληση, την οποία όλοι μας και κυρίως οι διοικούντες το Δυτικό Κόσμο, θα πρέπει πολύ σοβαρά ν’ αντιμετωπίσουμε είναι το γεγονός ότι τρία (3) δισεκατομμύρια άνθρωποι (Κίνα, Ινδία, Ρωσία, Ανατολική Ευρώπη, Ν. Αμερική)... Παίζουν πλέον στον κόσμο της ελεύθερης αγοράς, χάρις κυρίως στη νέα τεχνολογία, αλλά και στην αλλαγή των πολιτικών συστημάτων τους, αφού διάλεξαν και αυτοί να έχουν τουλάχιστον ΕΛΠΙΔΑ για μία καλύτερη ζωή, χωρίς το μέλλον τους να είναι προδιαγεγραμμένο από μία Κεντρική Κυβέρνηση. Όμως, λέει ο Friedman, δεν μπορείς να φέρεις στην παγκόσμια... σκακιέρα τρία (3) δισεκατομμύρια ανθρώπους, χωρίς σοβαρές επιπτώσεις. Σήμερα η παγκόσμια οικονομία κατευθύνεται από τους G-8, την Παγκόσμια Τράπεζα, το Δ.Ν.Τ. και το Διεθνή Οργανισμό Εμπορίου. Σε λίγο οι ρόλοι τους θα υποβιβαστούν. Κίνα, Ινδία, Ρωσία με πλούσια εκπαιδευτική παράδοση και αμέτρητο ζήλο για το μέλλον, θα παίξουν πρωτεύοντα ρόλο στη διαμόρφωση νέων συνθηκών στην παγκόσμια οικονομία.
Αν, τονίζει ο Friedman, αυτές οι τρεις χώρες αρχίσουν να καταναλώνουν ενέργεια (αυτοκίνητα, θέρμανση κ.τ.λ.) όπως οι Δυτικές χώρες, τότε πρέπει ν’ ανακαλύψουμε μια νέα... Σαουδική Αραβία. Γι’ αυτό και απευθυνόμενος στον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών λέει ότι, όπως ο Κένεντι το 1961 έθεσε τις βάσεις για τη διαστημική έρευνα με το σύνθημα «Ο άνθρωπος στο φεγγάρι» και συνεπήρε όλους τους Αμερικανούς και ιδίως την ΠΑΙΔΕΙΑ, έτσι και ο τωρινός πρόεδρος πρέπει να θέσει σαν όραμα την ανακάλυψη εναλλακτικών μορφών ενέργειας και την απεξάρτησή μας από το πετρέλαιο.
«Σήμερα ο κόσμος είναι ένα γήπεδο ποδοσφαίρου και πρέπει ο καθένας να είναι αρκετά έξυπνος, για να μπορεί να παίζει στο παιχνίδι. Εάν δεν είσαι καλός, θα είσαι στην κερκίδα και θα παρακολουθείς το παιχνίδι».
Δεν υπάρχουν πλέον σύνορα, ιδίως στην οικονομία. Τεράστιες βιομηχανικές επιχειρήσεις (HP-DELL κ.τ.λ.) κατασκευάζουν τα προϊόντα τους παντού και πουλάνε παντού. Μόνο τα κεντρικά γραφεία είναι στις ΗΠΑ. Είναι αυτές αμερικανικές επιχειρήσεις; Αλλά το κυριότερο: Τους τελευταίους δύο αιώνες η διαμάχη ήταν μεταξύ του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ και της ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ. Σήμερα είναι μεταξύ ΠΕΛΑΤΩΝ και ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, με το Κεφάλαιο ενδιάμεσα. Τι ακριβώς σημαίνει αυτό;
Ο καταναλωτής απαιτεί: «Πολλά, με λίγα χρήματα». Οι εταιρείες λένε στον εργαζόμενο; «Αν δεν δώσουμε στον πελάτη - πολλά, με λίγα χρήματα - τότε θα έχουμε πρόβλημα. Εγώ, το Κεφάλαιο, δεν μπορώ να σου εγγυηθώ την εργασία σου. Μόνο ο ευχαριστημένος πελάτης θα στην εγγυηθεί». Αυτή η άποψη είναι και η πεμπτουσία στην αρχή νέων αντιλήψεων για τις εργατικές σχέσεις.
Ο Friedman ανησυχεί για την Αμερική και πιστεύει ότι πολλοί δεν έχουν αντιληφθεί το πρόβλημα, το οποίο δεν θεωρεί ακόμη σοβαρό. Γι’ αυτό και δεν μιλά για κρίση, αλλά για αρχή κρίσης. (Αν ο Friedman ανησυχεί για την Αμερική, τι άραγε πρέπει να σκεφτούμε εμείς στην Ελλάδα και στην Ευρώπη;).
Χαμογέλασα, όταν για να δείξει την αρχή κρίσης ή αλλιώς την ήσυχη κρίση, χρησιμοποίησε για παράδειγμα το basket. «Η αμερικανική ομάδα στην Ολυμπιάδα του 2004, έχασε από την Λιθουανία, το Π. Ρίκο και την Αργεντινή. Ο κυριότερος λόγος της πτώσης είναι η μείωση των ικανοτήτων των νέων αθλητών, που προτιμούν μόνο να... «καρφώνουν» ή να κάνουν σουτ τριών (3) πόντων και όχι πώς να κάνουν μια καλή πάσα ή ένα καλό σουτ ή μία σωστή κίνηση χωρίς την μπάλα. Επίσης, η συμπεριφορά των προπονητών έχει αλλάξει, με απαράδεκτο... χάιδεμα των βεντετών».
Έτσι η Αμερική βρίσκεται σε κρίση. Όχι μόνο στο basket, αλλά και γενικότερα και κυρίως στην Παιδεία. Η εποχή των computer, άφησε σε πολλούς νέους την πεποίθηση ότι μ’ ένα Bachelor στο computer και ένα Μ.Β.Α. θα μπορούσαν να γίνουν πάμπλουτοι μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα και με λίγο κόπο. Κάποιοι το κατάφεραν. Μετά όμως ο κόσμος άλλαξε. Οι νέοι Αμερικανοί δεν προτιμούν να σπουδάσουν Μαθηματικά, Φυσικές Επιστήμες και Μηχανικοί, γιατί η αποφοίτηση από τέτοιες σχολές απαιτεί εξαντλητική εργασία, ιδίως τα Μεταπτυχιακά τμήματα. Έτσι, σήμερα το 60% των παιδιών που σπουδάζουν Φυσική και το 65%, που σπουδάζουν Μαθηματικά είναι παιδιά μεταναστών. Στα Μεταπτυχιακά τμήματα το ίδιο. Η πλειονότητα είναι ξένοι φοιτητές (Ιάπωνες, Ινδοί, Έλληνες κ.ά.).
Όπως έγραψα στην αρχή, δεν είναι δυνατόν να γραφούν όλα όσα γράφει ο Friedman στο βιβλίο του. Προσπάθησα να γράψω εκείνα που μπορεί και ο Έλληνας ν’ αντιληφθεί και να προβληματιστεί. Θα τελειώσω με μια χαριτωμένη ατάκα του Friedman.
«Οι γονείς μου έλεγαν»: «Τομ, τελείωσε το φαγητό σου, γιατί παιδιά στην Κίνα και στην Ινδία είναι πεινασμένα».
Εγώ λέω σε όλα τα παιδιά της Αμερικής: «Κορίτσια και αγόρια τελειώστε τη σχολική σας εργασία στο σπίτι (Homework), γιατί άνθρωποι στην Κίνα και στην Ινδία είναι πεινασμένοι για τις δουλειές σας».
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Με όσα έγραψα, δεν προσπάθησα να συγκρίνω τα δύο αυτά κράτη (Κίνα-Ινδία) με την Ελλάδα. Απλά προσπάθησα να θίξω νέες συνθήκες και νέες νοοτροπίες, που θα πρέπει να σκεφτούμε και να αποφασίσουμε σαν Ελλάδα αν θα είμαστε, στο μέλλον, παίκτες ή θεατές.

When history becomes digitalized

Πραγματικά υπέροχη δουλειά...


Theresa Giakoumatou,
Educational Portal Director,

When history becomes digitalized

Introduction
Has historical study changed in the digital era? What happens when the Gutenberg period is succeeded by the internet period? Undeniably in our time the internet plays a crucial role both in communication as well as in information. What kind of changes have been effected on the discipline of history by the digitalization of information?

If we seek to determine the characteristics of the digital era, we will realize that the parameters mainly influenced are the speed and volume of information. A seminal consequence of the influence of Information Society is the acceleration of all processes, a fact that keeps users in a state of vigilance and in a permanent process of updating their knowledge, in a permanent state of alert. In the digital world, solutions of communication that up to now were inapplicable, today begin to materialize.

The volume of information carried via networks is rapidly accelerating. Billions of e-mails and sms run through our planet daily. During the recent years the messages have become more complex, transporting accompanying files mainly photographs and videos, as attachments.

A large part of this information is recorded and a percentage ends in the internet. Human history now walks hand in hand with the machines and the conjunction of human being and machine has already become centerfold in human life and experience.

Questions raised by the digitalization of information
No era has left in its wake so many visual and audio traces as ours. Should we pity the future historian who will be forced to also study the terabytes of the electronic files that are created daily? There are historians who predict the demise of historiography, while others are heralding the explosion of information as the beginning of "real" History.

One thing is certain, the model of historical writing of the past century cannot possibly serve the next one. The epistemology of History will have to change, if historians wish to continue recounting the past in a way that interests the public.
A few moments after an important event, such as the tsounami or the bomb explosions in the London Tube of the 7th July 2005, the BBC was deluged by pictures and videos sent by eye witnesses through their mobile telephones.

In the days that followed the cries of the victims of the bomb attack in the underground, sound documents henceforth, travelled as files all over the world. The stories filled the blogs (interactive electronic diaries) as many were those who wanted to share sentiments and pictures with millions of other people, unknown to them. It was of course an expression of their need for instant communication and intervention, a deep urge for participation.

History runs in madly diverse transcontinental orbits from one monitor to another as, thanks to our cell phones, we can all become participants in its recording The relation between transmitter and receptor has changed radically. The medium is the message, we were warned by McLuhan; however, the great challenge remains and it is no other than the establishment of a new relation with the historical contingency.
The meeting of Technologies of Information and Communication with the science of History raises a series of questions and the historians face challenges that lead them to new forms of recording history.

What new do digital sources bring?
The main advantage of the digitalization of sources is that they automatically become accessible to their remote visitors. Most of the digitalized files are organized within powerful databases, thus making it possible for information seekers to easily locate the information they look for. Ancient classical writers have moved to the internet thanks to the digitalization program “Perseus” of Tufts University. This is a multimedia encyclopaedia of the ancient world which gathers and interlinks the corpora of classical texts with pictures, plans, scientific articles, monographs and dictionaries, providing at the same time satisfactory search possibilities. From an interactive ground plan of Olympia one can view photographs of monuments, then pass on with a click to the odes of Pindaros or to the description of a region by Pafsanias. The University of California at Irvine has also been involved in the digitalization of classics by producing commercial digital disks with ancient texts. (TLG). It is evident that the search for word collocations in the body of ancient Greek literature facilitates the study of texts.

It is well-known that from the moment a source is digitalized, it automatically changes character. From static it becomes dynamic and it is subjected to data updates, since, with the appropriate software applications, its modification becomes possible. This possibility of modification creates a series of problems for the science of History, granted that the confirmation of authenticity of a source is rendered questionable. The issues raised by the meeting of history with the digital world are examined extensively by the Centre for History and the New Media of George Mason University .

The fluidity of documents after their digitalization constitutes a real nightmare for historians. Nowadays a number of databases have opted to safeguard the integrity of their collections by locking them in pdf files.
However, for those who know transforming a ‘locked form’ file, such as pdf, to a file that can be modified, presents no challenge and can be done easily. "What locks, unlocks" whisper the residents of the internet. Mark Poster contends that digital files, because of their fluidity, will limit historians’ false sense of objectivity, since there will be a turn towards the constructional approach to historical texts .

The more sources become available to the general public the more we attain the visions of the creators of the internet. The recent years have seen, however, a tendency to privatize document collections. Software development companies have undertaken this task, by making long-term investments , patiently collecting maps, pictures, photographs. It is expected that issues will be raised about the safeguarding of the authenticity of historical documents. In case, then, a powerful lobby does decide to re-write the history of an area, will it be difficult to buy off the modification of important historical documents? Allegations for such approaches have already come to light .

Archives in the internet
The way each self respecting archaeologist has delved into his or her excavations, so historians’ sine qua non is the study of archives. Databases and archives move in large numbers into the internet at constantly increasing speed . The digitalization of the Library of Congress gave us the American Memory website with more than seven million recordings of more than a hundred collections. Accessibility to the internet appears to be democratic. But problems lurk. Who selects what will be digitalized, what will be accessible to all and what to the few? Are digital records safe from ill willed actions? What are the criteria according to which the results of a search of data based records are classified?

Whereas there are sufficient printed and electronic collections of archived material at the disposal of educators in the most prominent European languages, the corresponding Greek websites still remain very few.

If an educator attempts to prepare supporting class material by seeking free material in the internet, he or she will definitely be very disappointed by the shortage of material in Greek internet pages. Although a lot of national and Community resources have been invested on the creation of environments for content management, the need for the digitalization of historical sources has not become fully understood yet. Databases remain an unknown area for Greece, and the majority of websites in Greek are limited to history recording attempts of doubtful quality. On the other hand, by simply searching in the internet the researcher will discover thousands of websites -in English- which are maintained by professors of history but also history lovers. Are we still going through our infancy in terms of internet development and use? This year in Western Europe, in the USA and in the rest of the developed world, we celebrate a decade of rapid internet growth. Greece, however, does not have a lot of reasons to celebrate. The deficit in digital strategics has nailed our country to a stalemate, as we are lagging behind in terms of internet expansion and its pedagogic applications. Have we left the safeguarding of our cultural heritage to the patriotism of Greeks?

The European Union has developed initiatives for the development of educational exchanges among its member states. The issues raised by the effort to converge educational portals are particularly complex and require careful consideration. As for technical issues the expansion of broadband networks will allow the movement of huge records and we are very close to the distribution of high resolution, real time video via the internet.

The main objectives of the 2010 program include a common informational space with safe broadband communications, which will comprise a variety of contents and digital services. The European collaboration will tackle the issue of interoperability of data developed nationally while also defining metadata. The thorny issue of intellectual rights will hopefully be regulated by a relevant directive that has been issued.

Our main objective will remain the facilitation of access to quality digital content; nevertheless, we do not seem to have developed an initiative for the digitalization of our enormous cultural reserve in our country. Similar delay is also observed in the commercial production of cd-roms of cultural interest. While it is common practice for museums abroad to include in their museum shops at least one such item with selections from their collections, our museum shops carry printed publications only.

We are experiencing, therefore, the paradox of owning an impressive cultural capital but having difficulties in its safeguarding in the society of knowledge. If the classical texts were rescued –although fragmentarily– thanks to the monks, our more recent cultural heritage seeks its saviors. Our ancient texts were digitalized thanks to the initiatives of American Universities -Tufts and Irvine. However there is urgent need for development of such initiatives on the Greek part, which will ensure the digitalization of our more recent texts.

Problems of history didactics
The teaching instructions for the subject call for the development of research skills. The students’ educational needs are not always sufficiently catered for by the school history handbooks. These handbooks do not usually include sufficient maps with memoranda and scale. Their pictures are of poor printing quality and contain insufficient information about their origin; as a result, educators are forced to reproduce them.

Quite often the individuals grading the Pan-Hellenic examination papers are faced with surprises because of the confusion of historical concepts in student papers. Students seem to have particular difficulties with questions requiring processing of historical material. In a research conducted by the Pedagogic Institute with regard to student written examination papers in the subject of General History, published in Kathimerini newspaper of 16/11/02, it became apparent that students were unaware of the sources and that their answers were a word-by-word reiteration of the discourse in their history handbook. What however became obvious was that they had not been exposed to any techniques for source approach confusion and weakness of comprehension of historical terms and concepts is also observed. For example, students find it hard to formulate definitions and interpret and analyze terms, such as Cold War, Democratic Manifesto, Social Capital, which are clearly analyzed in the school handbook, thus requiring that the students synthesize data in order to produce the definition.
Complete weakness in approaching and interpreting the illustrated material and cartoon strips is also noted.
Can Technologies of Information and Communication contribute to the mitigation of these difficulties?

Applications of the Technologies of Information and Communication to the subject of history. The didactics of history in the society of knowledge.
Technologies can certainly support the development of student skills required by the science of History. They provide them with opportunities to select sources through a variety of means of information transmission, to re-enact historical events, to make use of databases, in order to reach safe conclusions and acquaint themselves with historical thought. Cd-roms and websites promote, to a large extent, the incorporation of visual forms both in teaching and in research. They allow the "visually prone" students to approach the past through visual re-enactments.

By using historical sources in digital form, the students study the past through discovery. At the same time, however, they need new skills for critical thought , new ways to evaluate visual evidence, not only with respect to their authenticity but also to the knowledge that they offer. The possibility of digitalizing pictures and sounds influences historical research as historians have already been creating new types of hypertext with visual and audio content. The internet functions as a novel place for the publication of historical work, where, however work loses its immutable nature, and acquires new possibilities for permanent updating.

Technologies facilitate us in the process of production and control of historical hypotheses, thus providing us with opportunities to approach historical investigation. Multimedia fully correspond to the collective character of history. In the majority of lesson plans submitted to educational portals students are encouraged to delve into sources and reach their own conclusions .

The use of technologies may promote student collaboration while contributing to the development of historical thought .
The analysis of lesson plans at the Educational Portal of the Greek Ministry of Education reveals that in quite a few cases hypertexts have been used, which helped students look for historical sources as well as discover relations among the topics. The development of analytical and interpretative skills is supported by the hierarchic organization of hypertext. The hypertext facilitates the correlation of sources because of its non linear nature. It encourages a multidirectional reading, yet its effect on historical narration certainly needs to be studied

The multimedia nature of the internet permits the coexistence in the same source of multiple forms of representation. If we take for example a lesson plan for the conquest of Constantinople we will realize that it includes hyperlinks to written texts, pictures, maps and plans. The instructions guide the students in forming their own historical path. The educator is integrated in the team of students and supports them during the research process.

Lesson plans utilizing presentation software also frequently appear in educational portals. The integration of activities of text production and presentations helps students develop historical thought, creates and promotes suitable conditions for co-learning, and strengthens creativity and imagination.

With the facilities provided by word processing we overcome the limitations of writing and we are facilitated in rethinking, analyzing and comprehending. Researchers use the term “bricolage” to refer to the students’ ability to reuse parts of digital files –an item or a software, a piece of code, a text in a unique way, thereby creating a new original composition. The students develop new dexterities as they creatively integrate pieces of information in their work. This naturally presupposes preparation of activities by the teachers, so that simple cutting off and pasting of information is avoided.

The use of information bases in particular helps students trace trends, formulate historical hypotheses, investigate theories . The educational value of databases is multiplied if we put students in the position of those creators. Classification and categorization skills are developed in the process of base construction.

The utilization of electronic environments of communication, eg discussions forums, allows students to develop both their abilities in formulating arguments and their comprehension skills . It allows educators to locate student misapprehensions with regard to historical thought, something that is not always easy in classroom discussions. In the electronic environments of communication, shy or reserved students are also encouraged to express their opinions, and this leads to the discovery of misapprehensions.

In case an electronic environment of communication is utilized, the students, beginning from the activity hypertext, may support the creation of a network of observations, comments, contributions, etc. This network of messages reflects the exchange of experience and knowledge among members of a school community, and constitutes a capital of knowledge for this community.

Simulations allow the dynamic handling of historical concepts and support the deeper comprehension of the significance of certain choices made by historical personalities under the influence of either their environment or situation.

The use of digital video especially in projects of local history facilitates the collection of oral evidence. Especially if the collection is preceded by the study of such testimonies, then the students may develop more effectively the necessary interviewing skills .

The technologies of Information and Communication provide educators with tools essential for the reenactment of historical concepts by individualizing the students’ educational needs. Visualization is enhanced through the utilization of Technologies since the structural concepts of historical thought can be dynamically enacted. The dynamic conceptual maps for example facilitate the development of historical thought because they are constructed with the students’ help and allow the exploration and comprehension of complex historical terms such as social stratification, synergy of factors, social class, alternative/monetary trade. If we take one more step and approach students as producers and transformers of historical thought, then we realize that the concepts are transformed into analytical tools of interpretation of historical material. In this way, students are led to the development of a spectrum of cognitive skills.

Even traditional teaching aids such as the blackboard have been reinstated in our era. In the recent years we have seen a new type of board, the electronic interactive board. The teacher may prepare his or her lesson in an electronic file which includes different sources of media, plans, videos and sound files. The board turns into a dynamic tool, the maps, the tables of data are transformed in front of the eyes of the class, and the students can store their work or even take it home in a portable storing medium.

From theory to practice
Educators using their internet connection in the Pan-Hellenic School Network (PSN) gain, through the specialized overseas portals, access to a variety of information, historical sources and various kinds of digital archives . The majority of educators –as their interviews reveal- feel that they do not allocate sufficient time and resources to the production of additional teaching material in our language.

The experience we acquired during the training programs in the use of new technologies revealed that sufficient teacher preparation contributes greatly to the success of the lesson, a claim also encountered in international bibliography .

If we combine IT support of the lesson with the suitable pedagogic intervention, thus ensuring that the students do not deal with technical issues, but rather focus on the subject that they deal with, maintaining a satisfactory learning rate, then we can be sure of the success of our effort.

What has also been revealed by the processing of written exam papers is that there are certain difficulties that students face with the sources. If, therefore, we help them with the analysis and interpretation of sources by making use of a hypertext which organizes our sources, then we are on the right track.

In case we use the word processor we will have to make sure, through the activity, that our students comprehend the content of the source they are processing and do not resort to either automatic reading or copying and pasting of excerpts. An activity supporting the process of guided reading is that of adding subtitles to parts of the text as well as recording the points of particular interest for our subject. We can then ask the students to highlight the points they consider to be sufficiently supported by the soured data. The highlighting facilities the word processor provides us with, the ability it offers us to move text or to categorize arguments, facilitate the process of historical analysis.


Conclusion
A number of reports that "in spite of the significant infrastructure program concerning computers in schools, their use by the students is insufficient". It is also reported that the students have made shallow use of computers and that the teachers’ computer literacy is still deficient.

Certainly the obstacles are numerous. A prerequisite for the improvement of this situation is sufficient teacher training in the effective use of ICT; this, however, must be accompanied by changes in the organization of schools and in pedagogic methods. Conclusions drawn from case studies suggest that even if the technologies of Information and Communication are the cause for the change, or the means through which change is effected, the use of ICT must be closely connected to other aspects of school development . As in the case of enterprises, the full dynamics of Technologies will show only if the introduction of these technologies is effectively combined with other innovations.

Το Στοίχημα της Πενταετίας

Ίσως το καλύτερο Άρθρο που διάβασα τελευταία σε εφημερίδα για τις επερχόμενες προκλήσεις της Ελληνικής Οικονομίας και της Ελλάδας γενικότερα.


H «οικονομία της γνώσης» συνιστά τη νέα πρόκληση
Tο στοίχημα της πενταετίας
Tο αναπτυξιακό κύμα της ΟNE και των έργων φθίνει
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΑΚΟΥΣΗΣ

Στη δεκαετία του '70 η ελληνική οικονομία έχασε την ευκαιρία της βιομηχανικής αναγέννησης. Δεν μπόρεσε να ξεπεράσει το σοκ των δύο πετρελαϊκών κρίσεων και υπέστη την κρίση της αποβιομηχάνισης, χάνοντας στην κυριολεξία τις περισσότερες από τις μεταπολεμικές βιομηχανικές δυνάμεις.
Στη δεκαετία του '80 η Ελλάδα κέρδισε την ένταξή της στην τότε ΕΟΚ, για να επιτύχει μέσω των κοινοτικών πόρων και της επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής την κοινωνική αναγέννησή της. Στη δεκαετία του '90 και ιδιαιτέρως στο δεύτερο μισό αυτής, κέρδισε τη μάχη της σταθερότητας και των έργων υποδομής. H ελληνική οικονομία, έπειτα από μακρά περίοδο αστάθειας, υψηλού πληθωρισμού και δυσθεώρητων επιτοκίων, δέχθηκε τη θετική επίδραση της σταθερότητας, απαλλάχθηκε από τις νομισματικές θύελλες και απήλαυσε, έπειτα από πολλές δεκαετίες, χαμηλά επιτόκια της τάξεως του 3%, τα οποία στήριξαν και στηρίζουν τόσο τις επενδύσεις όσο και την κατανάλωση. Αυτό το περιβάλλον σταθερότητας, μαζί με τα έργα υποδομής, προκάλεσαν ένα διαρκές κύμα μεγέθυνσης, από τη δύναμη του οποίου κινείται ακόμη και σήμερα η ελληνική οικονομία, παρά τις αδυναμίες και τις ελλείψεις της νεοδημοκρατικής κυβέρνησης.
Καινούργιο κύμα. Το κύμα σταθερότητας λοιπόν, που κερδήθηκε σταδιακά το 1998 και εμπεδώθηκε μέχρι το 2002, συνεχίζει να «σπρώχνει» και να διατηρεί ισχυρή τη μεγέθυνση της ελληνικής οικονομίας. Μόνο που σταδιακά φθίνει και ο δυναμισμός του εξαντλείται. Εκτιμάται ότι θα στηρίξει ώς ένα βαθμό τη μεγέθυνση μέχρι και το 2007, αλλά από εκεί και πέρα θα χρειασθούν ενισχύσεις ή καλύτερα ένα καινούργιο κύμα, ικανό να αναγεννήσει τις οικονομικές ευκαιρίες και να διατηρήσει σε κίνηση τη δραστηριότητα στη χώρα. Με άλλα λόγια, γίνεται φανερό ότι η ελληνική οικονομία και πολιτική έχουν ανάγκη από ένα νέο αναπτυξιακό κύμα, από μια καινούργια προωθητική δύναμη, ικανή να εξασφαλίσει τη συνέχεια και γιατί όχι την ενίσχυση του επιπέδου ευημερίας.
H κυβέρνηση Καραμανλή, απροετοίμαστη όπως ήταν, αλλά και μονομανής, χωρίς ορθή αξιολόγηση των οικονομικών συνθηκών, απορροφήθηκε τα δύο πρώτα χρόνια από τον πολιτικό στόχο, έχασε πολύτιμο χρόνο, δεν αξιοποίησε την προηγούμενη προετοιμασία, αυτοδεσμεύθηκε στην περιοχή των δημοσίων οικονομικών, δεν μπόρεσε ούτε τις δυνατότητες των διαρθρωτικών ευρωπαϊκών ταμείων να αξιοποιήσει, προκειμένου να ξεπεράσει το επερχόμενο αναπτυξιακό κενό.
H κυβέρνηση μένει μόνο στη ρητορεία. Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες το νέο αναπτυξιακό κύμα έχει ανακαλυφθεί και πολλές ήδη έχουν καβαλήσει πάνω του και τρέχουν με ταχύτητες μεγάλες. Το κύμα της πρώτης δεκαετίας της νέας χιλιετίας ονομάζεται «οικονομία της γνώσης» και εργαλείο της είναι η ταχεία ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών, οι οποίες αναβαθμίζουν τις υφιστάμενες οικονομικές δομές και ταυτόχρονα διαμορφώνουν σύγχρονο περιβάλλον για την ανάδειξη νέων επιχειρήσεων και δραστηριοτήτων. Το διακύβευμα λοιπόν της παρούσης περιόδου και δη τούτου του δεύτερου μισού της δεκαετίας που διανύουμε είναι ακριβώς αυτό, αν δηλαδή η ελληνική οικονομία θα μετεξελιχθεί σε οικονομία της γνώσης, αν θα απορροφήσει τα αγαθά της τεχνολογικής προόδου ή θα χάσει το τρένο της προόδου και η Ελλάδα μετατραπεί σε κοινωνία σερβιτόρων και καμαριέρηδων για τους πλούσιους του ευρωπαϊκού Βορρά.
Επενδύσεις στην Παιδεία. Το στρώσιμο αυτού του καινούργιου δρόμου για την ελληνική οικονομία θα κριθεί την προσεχή πενταετία. H διαμόρφωση των προϋποθέσεων για κάτι τέτοιο, όπως οι παρατηρούντες τα τεκταινόμενα στην προηγμένη Δύση σημειώνουν, απαιτεί πόρους, επενδύσεις στην Παιδεία, στην έρευνα, στις νέες τεχνολογίες και εφαρμογή συνοδευτικών διευκολυντικών της «οικονομίας της γνώσης» πολιτικών.
Ουσιαστικά οι ανάγκες της εποχής απαιτούν νέα σχήματα πολιτικής, την επιβολή ενός καινούργιου δόγματος αναπτυξιακής πολιτικής, η οποία θα δημιουργεί προϋποθέσεις για την ανάπτυξη αυτού του κύματος αναγέννησης της οικονομικής δραστηριότητας. Οι ίδιοι εκτιμούν ότι τούτη η επιλογή προϋποθέτει σχέδιο, εμμονή στον στόχο και συνδεδεμένες μεταξύ τους πολιτικές, οι οποίες θα επιτρέπουν την ταχεία ενσωμάτωση των τεχνολογικών δυνατοτήτων στο σύστημα παιδείας, στην παραγωγή, στις υπηρεσίες, στον αγροτικό τομέα, παντού. Τούτο το σχήμα ενισχυόμενο με ευέλικτες μορφές απασχόλησης, σύνδεση των Πανεπιστημίων με τις επιχειρήσεις, πιο αποτελεσματική Δημόσια Διοίκηση, άρση των αντικινήτρων στην έναρξη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και τις κεντρικές υποδομές των δικτύων επικοινωνίας ολοκληρωμένες, μπορεί να συγκροτήσει το απαιτούμενο νέο αναπτυξιακό κύμα.
Αυταρχικές προσεγγίσεις. H νεοδημοκρατική κυβέρνηση, παρ' ότι ενσωματώνει στη ρητορεία της την «οικονομία της γνώσης», δεν έχει να επιδείξει το παραμικρό. Οι απόπειρες αλλαγών στον χώρο της Παιδείας είναι ασθενείς, η απορρόφηση των σχετικών πόρων του Τρίτου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης βραδεία και η συνεννόηση με τους κοινωνικούς εταίρους ανύπαρκτη. Οι σχέσεις της με τους εργαζομένους είναι κλονισμένες και τελευταίως δεν συνομιλεί ούτε με τους επιχειρηματίες. Ιδεοληψίες και αυταρχικές προσεγγίσεις δεν επιτρέπουν την επαφή, ούτε την εκμετάλλευση νέων ιδεών. Και ακόμη η κυβερνητική παράταξη δεν συγκεντρώνει στις τάξεις της πρόσωπα και στελέχη ικανά να προσεγγίσουν και να στηρίξουν το όραμα της νέας οικονομίας της γνώσης. Ίσως το έργο τούτο θα πρέπει να προετοιμάσει το κόμμα της αντιπολίτευσης, να το επεξεργασθεί και τελικώς να το επιβάλει ως πρώτη επιλογή και στην ασθμαίνουσα κυβερνητική παράταξη.
«Μια δύσκολη διαπραγμάτευση»
ΕΠΙΦΥΛΑΚΤΙΚΟΣ όσον αφορά την προοπτική να επιτευχθεί συμφωνία για τον κοινοτικό προϋπολογισμό εμφανίστηκε ο Κώστας Καραμανλής, μετά τη συνάντησή του με τον Τόνι Μπλερ στο Λονδίνο. «Παραμένει μια δύσκολη διαπραγμάτευση», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο κ. Καραμανλής εξερχόμενος από την Ντάουνιγκ Στριτ, δεν απέκλεισε όμως το ενδεχόμενο στη Σύνοδο Κορυφής, στις Βρυξέλλες, την ερχόμενη εβδομάδα να υπάρξει αίσια έκβαση. Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από "ΤΑ ΝΕΑ", στη διεύθυνση
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18412&m=N14&aa=1