How Obama's Internet Campaign Changed Politics

Ένα ενδιαφέρον άρθρο για την επίδραση του Internet στην Πολιτική, με μια ματιά στην πρόσφατη εκλογή του νέου Προέδρου των ΗΠΑ κ. Μπαράκ Ομπάμα.


How Obama's Internet Campaign Changed Politics,
By Claire Cain Miller

One of the many ways that the election of Barack Obama as presidenthas echoed that of John F. Kennedy is his use of a new medium thatwill forever change politics. For Mr. Kennedy, it was television.

For Mr. Obama, it is the Internet. "Were it not for the Internet, Barack Obama would not be president. Were it not for the Internet, Barack Obama would not have been thenominee, " said Arianna Huffington, editor-in-chief of The HuffingtonPost. She spoke Friday about how politics and Web 2.0 intersect on a panelwith Joe Trippi, a political consultant, and Gavin Newsom, the mayorof San Francisco, at the Web 2.0 Summit in San Francisco.

(Karl Roveand Newt Gingrich had been invited to balance out the left-leaningpanel, but declined, according to John Battelle, a chair of theconference.)

Howard Dean's 2004 campaign -– which was run by Mr. Trippi –- wasgroundbreaking in its use of the Internet to raise small amounts ofmoney from hundreds of thousands of people. But by using interactiveWeb 2.0 tools, Mr. Obama's campaign changed the way politiciansorganize supporters, advertise to voters, defend against attacks andcommunicate with constituents.

Mr. Obama used the Internet to organize his supporters in a way thatwould have in the past required an army of volunteers and paidorganizers on the ground, Mr. Trippi said. "The tools changed between 2004 and 2008. Barack Obama won everysingle caucus state that matters, and he did it because of thosetools, because he was able to move thousands of people to organize."Mr. Obama's campaign took advantage of YouTube for free advertising.

Mr. Trippi argued that those videos were more effective thantelevision ads because viewers chose to watch them or received themfrom a friend instead of having their television shows interrupted."The campaign's official stuff they created for YouTube was watchedfor 14.5 million hours," Mr. Trippi said. "To buy 14.5 million hourson broadcast TV is $47 million. "There has also been a sea change in fact-checking, with citizens usingthe Internet to find past speeches that prove a politician wrong andthen using the Web to alert their fellow citizens.

The John McCain campaign, for example, originally said that GovernorSarah Palin opposed the so-called bridge to nowhere in Alaska, Ms.Huffington said. "Online there was an absolutely obsessive campaign toprove that wrong," she said, and eventually the campaign stoppedrepeating it. "In 2004, trust me, they would have gone on repeating it, because theecho chamber would not have been as facile, " Ms. Huffington said.The Internet also let people repeatedly listen to the candidates' ownwords in the face of attacks, Mr. Huffington said.

As ReverendJeremiah Wright's incendiary words kept surfacing, people couldre-watch Mr. Obama's speech on race. To date, 6.7 million people havewatched the 37-minute speech on YouTube.

The Internet also changes the way politicians govern. Mr. Newsomlearned that last year when he ran for re-election. He showed up at arally and didn't see the usual crowd. His aides told him the audiencewas made up of his Facebook friends. "I said, 'What's Facebook?'" Mr.Newsom recalled.

These days, Mr. Newsom is "obsessed with Facebook." It strengthens hisconnection with his constituents and their connection with the causesthey care about, he said. The constant exposure can, of course, turn against politicians. Ms. Huffington's "off the bus" team of 10,000 citizen journalistscaught candidates saying things that embarrassed them later, such asMr. Obama's "guns and religion" remark.

Now, she said, "there is nooff-the-record fundraiser. "Mr. Newsom said he is fearful of the constant need to watch histongue. "I have to watch myself singing, 'I left my heart in SanFrancisco' on YouTube and it can't go away. I am desperate to get itto go away," he said dryly."There will be a lot of collateral damage coming to grips with thefact that we're in a reality TV series, 'Politics 24/7,'" Mr. Newsomsaid.

That's a good thing, Mr. Trippi said. "This medium demandsauthenticity, and television for the most part demanded fake.Authenticity is something politicians haven't been used to. "He predicted that this real-time Internet contact with constituentswill also change the way the president of the United States governs. He recently proposed that Mr. Obama start a Web site calledMyWhiteHouse.gov to talk with citizens. (Mr. Obama just started adifferent site, Change.gov, on Thursday to keep in touch with peopleduring the transition.) "When Congress refuses to go with his agenda, it's not going to bejust the president" they oppose, Mr. Trippi said. It will be thepresident and his huge virtual network of citizens."Just like Kennedy brought in the television presidency, I think we'reabout to see the first wired, connected, networked presidency," Mr.Trippi said....

http://bits.blogs.nytimes.com/2008/11/07/how-obamas-internet-campaign-changed-politics/

Μπαράκ Ομπάμα, ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ;

Ο Μπαράκ Ομπάμα πήρε χθες επίσημα και το χρίσμα των Δημοκρατικών για την υποψηφιότητά του για Πρόεδρος των ΗΠΑ. Θα καταφέρει όμως να πείσει τους Αμερικανούς για την «Αλλαγή» που ευαγγελίζεται και που αποτελεί κύριο σύνθημά του στην προεκλογική του εκστρατεία; Στο σημερινό ΒΗΜΑ (30-8-08) υπάρχουν αποσπάσματα από την ομιλία του τα οποία και παραθέτω…

ΤΟ ΒΗΜΑ 30-8-08

Το όνειρό του για μια διαφορετική, πιο δίκαιη και πιο ισχυρή Αμερική, ξεδίπλωσε στην ομιλία του ο Μπαράκ Ομπάμα. Γιoς ενός μαύρου Κενυάτη και μιας λευκής εργαζόμενης γυναίκας από το Κάνσας, ένα παιδί που μεγάλωσε βλέποντας τη μητέρα του να δουλεύει σκληρά για να τα βγάλει πέρα, υποσχέθηκε ότι αν εκλεγεί πρόεδρος θα αγωνιστεί σκληρά για τους λιγότερο προνομιούχους. Δεσμεύθηκε ότι μαζί του θα τελειώσει ο πόλεμος στο Ιράκ και ότι οι ΗΠΑ θα γίνουν η ελπίδα για «όσους λαχταρούν την ελευθερία, την ειρήνη και ένα καλύτερο μέλλον».

Ακολουθούν αποσπάσματα από τον λόγο του:

«Πριν από τέσσερα χρόνια, στάθηκα μπροστά σας και σας είπα την ιστορία μου- της σύντομης ένωσης ενός νεαρού άνδρα από την Κένυα και μιας νεαρής γυναίκας από το Τέξας, οι οποίοι δεν ήταν εύποροι ή διάσημοι ,αλλά μοιράζονταν την πεποίθηση ότι στην Αμερική ο γιος τους μπορούσε να επιτύχει οποιονδήποτε στόχο έθετε».
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
«Με σκληρή δουλειά και θυσίες, ο καθένας από εμάς μπορεί να κυνηγήσει το δικό του όνειρο, αλλά στο τέλος καταλήγουμε να είμαστε μια μεγάλη αμερικανική οικογένεια, που θέλει να εξασφαλίσει ότι και η επόμενη γενεά θα μπορεί να κυνηγήσει τα όνειρά της».
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
«Δεν υπάρχει αμφιβολία. Ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος Τζον Μακ Κέιν υπηρέτησε την πατρίδα μας με γενναιότητα και για αυτό του οφείλουμε ευγνωμοσύνη και σεβασμό. Αλλά ο Τζον Μακ Κέιν ψήφισε στο πλευρό του Τζορτζ Μπους στο 90% των περιπτώσεων. Ο γερουσιαστής Μακ Κέιν αρέσκεται να μιλάει για κρίση ,αλλά τι μας δείχνει για την ικανότητα της κρίσης του το γεγονός ότι στο 90% των περιπτώσεων πιστεύει ότι ο Τζορτζ Μπους έχει δίκιο;».
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
«Δεν πιστεύω ότι ο γερουσιαστής Μακ Κέιν δεν ενδιαφέρεται για το τι συμβαίνει στις ζωές των Αμερικανών. Νομίζω ότι δεν το γνωρίζει. Για ποιον άλλο λόγο θα έλεγε ότι ανήκει στη μεσαία τάξη κάποιος που κερδίζει κάτω από 5 εκατ. δολάρια τον χρόνο; Γιατί να προτείνει τεράστιες φοροαπαλλαγές για τις μεγάλες επιχειρήσεις και τις πετρελαϊκές εταιρείες, αλλά όχι για 100 εκατ. Αμερικανούς; (....) Δεν είναι ότι δεν ενδιαφέρεται. Είναι ότι δεν καταλαβαίνει».
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
«Για περισσότερα από 20 χρόνια ο Μακ Κέιν ακολουθεί την παλαιά, αμφιλεγόμενη ρεπουμπλικανική φιλοσοφία- ας δώσουμε περισσότερα σε αυτούς που έχουν πολλά και ας ελπίσουμε ότι θα περισσέψουν κάποια “ψίχουλα” για τους υπόλοιπους. (...) Λοιπόν, ήρθε η ώρα (οι Ρεπουμπλικανοί) να δεχθούν την αποτυχία τους. Ηρθε η ώρα να αλλάξουμε την Αμερική. Και γι΄ αυτό θέτω υποψηφιότητα για την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών».
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
«Βλέπετε, εμείς, οι Δημοκρατικοί, μετράμε την πρόοδο μιας χώρας με διαφορετικό τρόπο. Μετράμε την πρόοδο βάσει του πόσοι άνθρωποι μπορούν να βρουν μια δουλειά που να τους εξασφαλίζει τη δόση της υποθήκης τους. (...) Βάσει των 23 εκατομμυρίων νέων θέσεων εργασίας που δημιουργήθηκαν όταν ο Μπιλ Κλίντον ήταν πρόεδρος- όταν η μέση αμερικανική οικογένεια είδε το εισόδημά της να αυξάνεται κατά 7.500

δολ. αντί να μειώνεται κατά 2.000 δολ., όπως συνέβη υπό τον Τζορτζ Μπους».
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
«Στο πρόσωπο του νεαρού φοιτητή που κοιμάται μόλις τρεις ώρες προτού πάει να δουλέψει νυκτερινή βάρδια, βλέπω τη μητέρα μου που μεγάλωσε την αδελφή μου και εμένα ενώ εργαζόταν και πήρε το πτυχίο της. Που κάποτε χρησιμοποιούσε κουπόνια φαγητού, αλλά μπόρεσε να μας στείλει στα καλύτερα σχολεία της χώρας με τη βοήθεια φοιτητικών δανείων και υποτροφιών».
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
«Δεν γνωρίζω τι ζωή πιστεύει ο Μακ Κέιν ότι ζουν οι επώνυμοι και οι διάσημοι, αλλά αυτή είναι η δική μου ζωή. Αυτοί ήταν οι ήρωές μου, αυτές ήταν οι ιστορίες τους που με συγκρότησαν ως άνθρωπο. Και για δικό τους λογαριασμό σκοπεύω να κερδίσω τις εκλογές και να κρατήσω την υπόσχεσή μας ζωντανή ως πρόεδρος των ΗΠΑ».
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
«Αυτή είναι η υπόσχεση της Αμερικής: η ιδέα ότι ο καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του, αλλά “ανατέλλουμε” ή “πέφτουμε” μαζί, σαν ένα έθνος. Η θεμελιώδης πεποίθηση ότι είμαι ο φύλακας του αδελφού μου, ο φύλακας της αδελφής μου».
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
«Αφήστε με να σας πω ακριβώς ποια θα είναι η αλλαγή αν εκλεγώ πρόεδρος. Αλλαγή σημαίνει ένας φορολογικός κώδικας που δεν θα ανταμείβει τους λομπίστες που τον κατάρτισαν, αλλά τους αμερικανούς εργαζόμενους και τις μικρές επιχειρήσεις που το αξίζουν».
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
«Για το καλό της οικονομίας μας, της ασφάλειάς μας και του μέλλοντος του πλανήτη μας, θα θέσω έναν ξεκάθαρο στόχο ως πρόεδρος: μέσα σε δέκα χρόνια θα τερματίσουμε την εξάρτηση από το πετρέλαιο της Μέσης Ανατολής. (...) Ως πρόεδρος θα κάνω χρήση των αποθεμάτων του φυσικού αερίου μας, θα επενδύσω στην τεχνολογία καθαρού άνθρακα και θα βρω τρόπους να “τιθασεύσω” την πυρηνική ενέργεια».
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
«Τώρα ήρθε η ώρα να κρατήσουμε την υπόσχεσή μας για προσιτή, προσβάσιμη ιατρική περίθαλψη για όλους. Εάν διαθέτετε ιατρική περίθαλψη, τότε το σχέδιό μου θα μειώσει τα ασφάλιστρά σας. Εάν δεν διαθέτετε, τότε θα μπορείτε να απολαμβάνετε την ίδια κάλυψη που τα μέλη του Κογκρέσου προσφέρουν στους εαυτούς τους».
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
«Αν ο Τζον Μακ Κέιν επιθυμεί να αναμετρηθούμε για το ποιος διαθέτει την ψυχραιμία και την κριτική ικανότητα να είναι αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, είμαι έτοιμος να το κάνω».
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
«Ο Μακ Κέιν λέει ότι θα κυνηγήσει τον Μπιν Λάντεν μέχρι τις πύλες της Κολάσεως, όμως δεν είναι ικανός να φτάσει ούτε μέχρι τη σπηλιά όπου ζει».
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
«Ο Τζον Μακ Κέιν αρνείται πεισματικά να θέσει τέλος στον πόλεμο στο Ιράκ. Δεν είναι αυτή η λύση που χρειαζόμαστε. Αυτό δεν θα κρατήσει την Αμερική ασφαλή. Χρειαζόμαστε έναν πρόεδρο που μπορεί να αντιμετωπίζει τις απειλές. Δεν θα κατατροπώσεις ένα τρομοκρατικό δίκτυο που λειτουργεί σε 80 χώρες καταλαμβάνοντας το Ιράκ. Δεν θα προστατεύσεις το Ισραήλ και δεν θα αποτρέψεις το Ιράν με σκληρή ρητορική. Δεν μπορείς πραγματικά να υπερασπιστείς τη Γεωργία όταν έχεις αποξενώσει όλους τους παλαιούς συμμάχους σου».
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
«Θα τερματίσω τον πόλεμο στο Ιράκ υπεύθυνα και θα φέρω εις πέρας τη μάχη κατά της Αλ Κάιντα και των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Θα εκσυγχρονίσω τις Ένοπλες Δυνάμεις μας για να αντιμετωπίσουν τις μελλοντικές απειλές. Αλλά θα ανανεώσω τη σκληρή, άμεση διπλωματία που μπορεί να αποτρέψει το Ιράν από το να αποκτήσει πυρηνικά όπλα και να περιορίσει τη ρωσική επιθετικότητα. Θα αναπτύξω νέες συνεργασίες για να κατατροπώσω τις απειλές του 21ου αιώνα: την τρομοκρατία και τη διάδοση των πυρηνικών όπλων, τη φτώχεια και τη γενοκτονία, την κλιματική αλλαγή και τις επιδημίες. Και θα αποκαταστήσω το ηθικό μας κύρος, έτσι ώστε η Αμερική να καταστεί και πάλι η τελευταία και καλύτερη ελπίδα όλων όσοι λαχταρούν την ελευθερία, την ειρήνη και ένα καλύτερο μέλλον».
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
«Το καταλαβαίνω. Συνειδητοποιώ ότι μπορεί να μη δείχνω ο πλέον κατάλληλος υποψήφιος για το αξίωμα. Δεν διαθέτω την αναμενόμενη καταγωγή και δεν έχω χτίσει την καριέρα μου στις αίθουσες της Ουάσιγκτον. Αλλά στέκομαι ενώπιόν σας απόψε γιατί σε ολόκληρη την Αμερική κάτι συμβαίνει. Αυτό που δεν κατανοούν οι επικριτές μου είναι ότι αυτές οι εκλογές δεν αφορούν εμένα αλλά εσάς. (...) Όσο δύσκολο και αν είναι, πιστεύω ότι η αλλαγή έρχεται. Επειδή το έχω δει. Επειδή το έχω ζήσει».

Τα ακριβά καύσιμα, τελικώς, κάνουν κακό και στην παγκοσμιοποίηση

Πρέπει να ομολογήσω πως τελευταία διαβάζω πολύ καλά άρθρα - αναδημοσιεύσεις από τον ξένο Τύπο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Να λοιπόν ένα ακόμη πολύ καλό άρθρο - ανάλυση από το THE ECONOMIST. Πραγματικά πολύ ενδιαφέρον...

Τα ακριβά καύσιμα, τελικώς, κάνουν κακό και στην παγκοσμιοποίηση

Oι υψηλές τιμές του πετρελαίου έχουν δώσει ένα τέλος στο… ειδύλλιο των Αμερικανών με τα οχήματα ελεύθερου χρόνου, εξωθώντας τις αυτοκινητοβιομηχανίες σε ανασχεδιασμό της παραγωγής τους. Στον αέρα, το ιλιγγιώδες κόστος των καυσίμων εξανάγκασε τις αεροπορικές εταιρείες να αυξήσουν τις τιμές των εισιτηρίων και να περικόψουν δρομολόγια. Στη θάλασσα τι γίνεται; Μπορεί η αύξηση του κόστους των φορτώσεων σε πλοία να περιορίσει, για παράδειγμα, την αύξηση των εξαγωγών της Κίνας;

Το ερώτημα συζητάται εκτεταμένα από τότε που οι Τζεφ Ρούμπιν και Μπέντζαμιν Ταλ της καναδικής τράπεζας CIBC εξέδωσαν μνημόνιο στο οποίο επισήμαναν ότι ίσως έχει ήδη αρχίσει να αντιστρέφεται η εκτεταμένη μετανάστευση εταιρειών του μεταποιητικού τομέα στην Κίνα.

Το κόστος της φόρτωσης ενός συνήθους εμπορευματοκιβωτίου από τη Σαγκάη στην ανατολική ακτή των ΗΠΑ έχει εκτιναχθεί από τα 3.000 δολάρια, στα οποία ανερχόταν το 2000, σε περίπου 8.000 σήμερα.
Το επιπλέον κόστος της μεταφοράς εμπορευμάτων, σύμφωνα με τους κ. Ρούμπιν και Ταλ, εξαντλεί τα ενίοτε στενά περιθώρια κέρδους των Κινέζων εξαγωγέων.
Επιπλέον, αν οι τιμές του πετρελαίου και των φορτώσεων παραμείνουν σε υψηλά επίπεδα, πολλές δυτικές εταιρείες που σήμερα παραχωρούν εργολαβίες στην Κίνα ενδέχεται να αποφασίσουν πως είναι πιο λογικό να επαναφέρουν την παραγωγή πιο κοντά στις χώρες στις οποίες βρίσκεται η πελατεία τους.Κάτι τέτοιο συνεπάγεται μεγάλη στροφή στη μορφή του παγκόσμιου εμπορίου.

Ο Στίβεν Τζεν της επενδυτικής τράπεζας Morgan Stanley επισημαίνει ότι το αυξημένο κόστος των φορτώσεων ενδέχεται και να σημάνει το τέλος όλου του εξαγωγικού μοντέλου της Ανατολικής Ασίας. Κι αυτό, γιατί τόσο πολλά από τα ολοκληρωμένα προϊόντα που εξάγει η Κίνα στην Αμερική και την Ευρώπη προέρχονται από συστατικά που έχουν εισαχθεί από την Ταϊβάν, την Ιαπωνία ή τη Νότια Κορέα. Επιπλέον ένα προσιτό κόστος μεταφορών αποτελεί ουσιώδες στοιχείο του μοντέλου παραγωγής στην περιοχή.

Οι εξαγωγικές επιχειρήσεις της Κίνας σίγουρα αισθάνονται τις επιπτώσεις του αυξημένου κόστους των φορτώσεων. Το πρώτο εξάμηνο του 2008 η αύξηση των κινεζικών εξαγωγών επιβραδύνθηκε στο 21,9%, από το 27,6% στο οποίο είχε φθάσει ένα χρόνο νωρίτερα. Στην επαρχία της Γκουανγντόγκ, παραδοσιακά κέντρο του εξαγωγικού μεταποιητικού τομέα της Κίνας, η αύξηση βυθίστηκε στο 13% από το 26,5%.

Δεν πρόκειται, πάντως, περί κυριολεκτικής εξόδου των εταιρειών μεταποίησης από την Κίνα. Ακόμη και τα τελευταία στοιχεία δεν καταδεικνύουν μείωση των κινεζικών εξαγωγών παρά μόνον επιβράδυνση του ρυθμού αύξησής τους. Κάτι που μπορεί να αποδοθεί σε πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων του ισχυρού νομίσματος της Κίνας (που έχει ενισχυθεί κατά σχεδόν 7% έναντι του δολαρίου στη διάρκεια του τρέχοντος έτους), των ανοδικών πιέσεων στους μισθούς, των όχι τόσο γενναιόδωρων κινήτρων που παραχωρεί η κινεζική κυβέρνηση στους εξαγωγείς, και στην αποδυνάμωση της εξωτερικής ζήτησης.

Ηδη υπάρχουν ενδείξεις ότι Κινέζοι αξιωματούχοι επανεξετάζουν τη «σκληρή» στάση τους προς τις επιχειρήσεις μεταποίησης φτηνών προϊόντων. Την 1η Αυγούστου, το υπουργείο Οικονομικών αύξησε τις φοροαπαλλαγές στις εξαγωγές σε ένα φάσμα ειδών ρουχισμού από το 11% στο 13% και σε πολλά προϊόντα μπαμπού από το 5% στο 11% για να διευκολύνει τους εξαγωγείς φθηνών ειδών. Το γεγονός ότι έκλεισαν χιλιάδες μικρές βιομηχανίες σαφώς ανησυχεί τους πολιτικούς.

Ετσι λοιπόν η κινεζική βιομηχανία εξαγωγών ειδών μεταποίησης δεν φαίνεται να διατρέχει πραγματικό κίνδυνο. Ελάχιστες εταιρείες θα πάρουν εύκολα την απόφαση να φύγουν από την Κίνα, ιδιαίτερα όταν κανείς δεν γνωρίζει αν τους επόμενους μήνες η τιμή του πετρελαίου θα εκτιναχθεί στα 200 δολάρια ή θα υποχωρήσει στα 100. Οι ξένες και οι τοπικές επιχειρήσεις μπορούν, άλλωστε, να μεταφέρουν την παραγωγή στην ταχύτατα αναπτυσσόμενη εγχώρια αγορά της Κίνας. Σε περίπτωση εκτίναξης του πετρελαίου στα 200 δολάρια ασφαλώς θα υπάρξουν σοβαρές επιπτώσεις τόσο για τις κινεζικές εξαγωγικές επιχειρήσεις όσο και για τις άλλες. Δεδομένου, όμως, του αντίκτυπου που θα έχει στην παγκόσμια οικονομία, το αυξημένο κόστος των μεταφορών ενδέχεται να είναι εκείνο που θα τους ανησυχεί λιγότερο.

Το Iντερνετ στο εδώλιο για «εγκλήματα» κατά της μνήμης

Μια πολλή ενδιαφέρουσα άποψη για αν τελικά το διαδίκτυο βοηθά την μνήμη μας ή «Μήπως το Google μας κάνει… ηλίθιους;». Πολλοί επιφανείς blogers γράφουν τις απόψεις τους. Σας παρουσιάζω το άρθρο με «αντιγραφή» του κειμένου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 16^ης Ιουλίου, αναδημοσίευση της εφημερίδας The Observer

The Observer

«Μήπως το Google μας κάνει… ηλίθιους;». Αυτός υπήρξε ένας από τους πιο προκλητικούς τίτλους που δημοσιεύθηκε ποτέ στα αμερικανικά ΜΜΕ. Το εν λόγω άρθρο δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση The Atlantic και πραγματικά προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων. Ο συντάκτης του, ο Νίκολας Καρ, είναι ένας από τους πιο γνωστούς μπλόγκερ του κυβερνοχώρου και ταυτόχρονα ένας από τους μεγαλύτερους πολέμιους του Διαδικτύου. «Τα τελευταία χρόνια», αναφέρει στο άρθρο του, «είχα διαρκώς την άκρως δυσάρεστη αίσθηση ότι “κάτι” ή “κάποιος” “παίζει” με τον εγκέφαλό μου, ότι αναχαρτογραφεί τα νευρωνικά του κυκλώματα και επαναπρογραμματίζει τη μνήμη μου. Δεν χάνω τον νου μου -όσο τουλάχιστον μπορώ να γνωρίζω- αλλά είμαι βέβαιος ότι αλλάζει. Δεν σκέπτομαι σήμερα όπως σκεπτόμουν παλαιότερα».

Παράξενες μεταβολές

Ολες αυτές τις παράξενες μεταβολές της διανοητικής του λειτουργίας, τις νιώθει ο κ. Καρ περισσότερο όταν κάθεται για να διαβάσει κάποιο κείμενο. «Οταν παλιότερα βυθιζόμουν σ’ ένα βιβλίο ή ένα ιδιαίτερα μακρύ άρθρο, δεν αντιλαμβανόμουν κάποιο πρόβλημα. Ο νους μου, με αρκετά μεγάλη ευκολία, μπορούσε να πειθαρχήσει και να παρακολουθήσει τη συνέχεια της συγγραφικής σκέψης ή τη διήγηση. Μπορούσα να κατανοήσω κάθε επιχείρημα που προέβαλλε ο συντάκτης. Καθόμουν επί ώρες και παρακολουθούσα την πλοκή. Σήμερα, ωστόσο, η κατάσταση έχει αλλάξει. Σχεδόν αμέσως διασπάται η προσοχή μου και αδυνατώ να συγκεντρωθώ έπειτα από δύο ή το πολύ τρεις σελίδες ανάγνωσης. Νευριάζω, χάνω τον ειρμό της σκέψης του συντάκτη και αναζητώ να κάνω, να ασχοληθώ με κάτι άλλο, με οτιδήποτε άλλο. Νιώθω ότι αναγκάζομαι να πιέσω τη σκέψη για να επιστρέψει στο κείμενο. Σήμερα, η ευχάριστη ανάγνωση του παρελθόντος έχει καταλήξει μία πραγματική, πολύ κουραστική μάχη».

Ο κύριος Καρ επιχειρεί να «διαγνώσει» από τι πάσχει καθορίζοντας το πρόβλημα που αντιμετωπίζει. Το παράπονό του δεν στρέφεται κατ’ ουσία εναντίον του Google, αλλά γενικότερα κατά του Διαδικτύου. «Πιστεύω ότι το Ιντερνετ κατατρώγει σιγά και σταθερά την ικανότητά μου να συγκεντρωθώ και να διαλογιστώ, να βάλω σε λειτουργία τον εγκέφαλό μου. Σήμερα, ο νους μου περιμένει να προσλάβει το πληροφοριακό υλικό που χρειάζεται ακριβώς με τον τρόπο που το σερβίρει το Ιντερνετ: σαν ένα διαρκές και γρήγορο ρεύμα μικρών σωματιδίων γνώσης. Κάποτε ήμουν δύτης στη θάλασσα των λέξεων. Σήμερα σκίζω την επιφάνεια, ακριβώς όπως κάποιος με τζετ σκι».

Αν κανείς κρίνει από τον όγκο, και μόνο, των σχολίων που έγιναν μετά τη δημοσίευση του άρθρου του Καρ, θα αντιληφθεί ότι άγγιξε ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο σημείο. Οπως ο ίδιος λέει «κατακλύστηκα από ηλεκτρονικές επιστολές και αναρτήσεις σε μπλογκ από ανθρώπους που υποστήριζαν ότι οι «μάχες» μου με την πραγματική μελέτη των κειμένων και την προσπάθεια να συλλέξω και πάλι την ικανότητα συγκέντρωσής μου αντικατοπτρίζουν δικές τους εμπειρίες». Πολλοί από τους πιο διάσημους μπλόγκερ, όπως ο Αντριου Σάλιβαν, ο Τζον Ούντελ και ο Μπιλ Τόμσον ασχολήθηκαν με το ζήτημα και πρόσθεσαν τη δική τους άποψη και πινελιά. Επίσης διαπρεπείς αρθρογράφοι εφημερίδων, όπως ο Λέοναρντ Πιτς (της Μαϊάμι Χέραλντ) και η Μάργκαρετ Ουέντε (της Τορόντο Γκλομπ εντ Μέιλ) δημοσιοποίησαν τους δικούς τους φόβους σχετικά με τη γενικότερη εξάρτηση που έχουμε από το Διαδίκτυο, ενώ διατύπωσαν την άποψη ότι γενικά τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ δεν κάνουν άλλο από το να προκαλούν τη «σήψη» του εγκεφάλου μας. Αυτό που πρέπει να προκαλέσει τη μεγαλύτερη έκπληξη, ωστόσο, είναι το γεγονός ότι πάρα πολλοί άνθρωποι υποστηρίζουν ότι δεν περίμεναν τέτοιες τοποθετήσεις. Το Διαδίκτυο σχεδιάστηκε από τον Τιμ Μπέρνερς Λι, ο οποίος θέλησε να βοηθήσει με τον τρόπο αυτό την εξαιρετικά κακή του μνήμη.

Ο συνδυασμός των μεγάλων δυνατοτήτων αναζήτησης και έρευνας με την τεράστια διευκόλυνση συσχετισμού των διαφορετικών συνδέσμων ευθύνεται για την αποσάθρωση των ικανοτήτων συγκέντρωσης του Καρ. Το Διαδίκτυο υποδεικνύει τη φθίνουσα αξία που έχει η ικανότητα απομνημόνευσης συγκριτικά με την ικανότητα αναζήτησης των πληροφοριών με αποτελεσματικό τρόπο. Φυσικά ο Καρ δεν είναι ο πρώτος που υποδεικνύει το πρόβλημα. Το 1994, π.χ. ο Σβεν Μπίρκερτς εξέδωσε τις «Ελεγείες Γκούτενμπεργκ», μια πραγματικά παθιασμένη άμυνα των βιβλίων και του πολιτισμού των έντυπων έργων, η οποία ταυτόχρονα ήταν μία λυσσώδης επίθεση κατά των ηλεκτρονικών μέσων, και φυσικά κατά του Ιντερνετ. «Ποια είναι η θέση του διαβάσματος και της λογικής της ανάγνωσης στον πολιτισμό μας, όπως αυτός κατάντησε στις ημέρες μας;» αναρωτιόταν. Η απάντησή του ήταν μονολεκτική: «Είναι συρρικνούμενη διαρκώς» εξαιτίας της διείσδυσης των ηλεκτρονικών μέσων σε κάθε επίπεδο και σε κάθε στιγμή της ζωής μας.

Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι αυτό ακριβώς το πρόβλημα και η ανθρώπινη αγωνία χρονολογείται από την εποχή των αρχαίων Ελλήνων. Ο Σωκράτης διηγείται πώς ο Αιγύπτιος θεός Τεούθ προσπάθησε να πουλήσει την εφεύρεσή του -τη γραφή- στον βασιλιά Θάμους ως «ένα σημαντικό επίτευγμα που θα βελτιώσει όχι μόνο την οξύνοια και τη σοφία των Αιγυπτίων, αλλά και τη μνήμη τους. «Ανακάλυψα τη σίγουρη συνταγή για το μνημονικό και τη σοφία» φέρεται να είπε. Βέβαια, σε αυτήν την τοποθέτηση, ο γέρος και παμπόνηρος βασιλιάς απάντησε ότι ο «εφευρέτης μιας τέχνης δεν είναι ο καλύτερος κριτής για το ποιο καλό ή κακό θα προκαλέσει η εφεύρεσή του σε αυτούς που θα τη δοκιμάσουν. Αυτοί που θα αποκτήσουν τη γραφή θα πάψουν να ασκούν τη μνήμη τους και θα ξεχνάνε. Αυτό που ανακάλυψες είναι η συνταγή για την ανάκληση των αναμνήσεων». Με άλλα λόγια, η τεχνολογία είναι αυτή που μας έδωσε και η τεχνολογία είναι αυτή που μας πήρε πίσω. Τώρα, ποιος το είπε αυτό; Το ξεχνάω...

Μητρόπουλος από τα ΝΕΑ του Σαββάτου_8-6-08

Μια εικόνα = χίλιες λέξεις...

Οι Τοπικές Κοινωνίες και η δύναμή τους στην επίλυση προβλημάτων της καθημερινότητας.

Τα προβλήματα μου αντιμετωπίζουν οι σύγχρονες τοπικές κοινωνίες σήμερα είναι κυρίως θέματα που άπτονται της καθημερινότητας. Το κυκλοφοριακό της πόλης, η αέρια ρύπανση, η αποκομιδή των απορριμμάτων, η γρήγορη εξυπηρέτηση από τα μέσα μαζικής μεταφοράς αλλά και των υπηρεσιών των Δήμων, είναι τα βασικότερα θέματα που απασχολούν σε καθημερινή βάση τους πολίτες.
Οι λύσεις που καλούνται να δώσουν οι τοπικοί «άρχοντες» είτε από την θέση του Δημάρχου, είτε από την θέση του Νομάρχη, πολλές φορές περιορίζονται σε σχέση από τις αποφάσεις που λαμβάνονται στο κεντρικό κράτος ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που απλά δεν έχουν την αρμοδιότητα να δρομολογήσουν άμεσες και ουσιαστικές λύσεις στα προβλήματα της καθημερινότητας.
Το «τελικό όπλο» λοιπόν, ως μέσο άσκησης πίεσης σε κεντρικό επίπεδο για την άμεση δρομολόγηση λύσεων δεν είναι άλλο από την κινητοποίηση και ευαισθητοποίηση των τοπικών κοινωνιών. Η μαζικότητα των κινητοποιήσεων και η συμμετοχή όλων των φορέων της περιοχής, χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς, χωρίς κομματικές πινακίδες είναι στην ουσία οι παράγοντες εκείνοι που θα καθορίσουν και την επιτυχία του εγχειρήματος.
Ζωντανό παράδειγμα αυτής της δύναμης των τοπικών κοινωνιών είναι και η πρόσφατη κινητοποίηση που πραγματοποιήθηκε στο Βόλο στις 7 του Απρίλη, με κύριο σύνθημα την αέρια ρύπανση στο Βόλο. Μια προσπάθεια που αγκάλιασαν σύσσωμοι όλοι οι φορείς της τοπικής κοινωνίας, με ένα συντονιστικό όργανο και βασικό καθοδηγητή την Νομαρχία Μαγνησίας.
Τα αποτελέσματα δεν άργησαν να φανούν, μόλις χθες το ΥΠΕΧΩΔΕ ανακοίνωσε επιβολή προστίμου στην ΑΓΕΤ για σειρά παραλήψεων στην μελέτη Π.Ε. για την λειτουργία της, ενώ την υποχρεώνει να κάνει συγκεκριμένες κινήσεις για ανανέωση εξοπλισμού και αλλαγή πρώτης ύλης καύσης (από μαζούτ σε αέριο), για την μείωση του προβλήματος της αέριας ρύπανσης στο Βόλο.
Να λοιπόν που η προσπάθεια φέρνει αποτέλεσμα, θέλει αγώνα, αγώνα και πάλι αγώνα. Πάντα όμως χρειάζεται κάποιος να κινητοποιηθεί αλλά και να ηγηθεί σ’ αυτή την προσπάθεια, τα εύσημα λοιπόν στους πολίτες του Βόλου για την «βροντερή» τους παρουσία στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας και στην Νομαρχία και τον Νομάρχης της Μαγνησίας τον Απόστολο Παπατόλια, για τα αποτελέσματα της κινητοποίησης.

Σας παραθέτω:

το Δελτίο Τύπου του ΥΠΕΧΩΔΕ με σύνδεσμο στον ιστοχώρο του Υπουργείου

καθώς και την δήλωση του Νομάρχη Μαγνησίας κ. Απόστολου Παπατόλια

Δήλωση Νομάρχη

Για την ανακοίνωση του ΥΠΕΧΩΔΕ

Με ιδιαίτερη χαρά υποδεχόμαστε τις ανακοινώσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ, αφού το Υπουργείο υιοθετεί πλήρως μετά από μια μακρά περίοδο σιωπή τις προτάσεις της Νομαρχίας και τις εντάσσει στη νέα έγκριση Περιβαλλοντικών όρων.
Η ΝΑΜ αισθάνεται απολύτως δικαιωμένη για τις πρωτοβουλίες που ανέλαβε στη κατεύθυνση της κινητοποίησης των τοπικών φορέων και της ευαισθητοποίησης των πολιτών, γύρω από τα ζητήματα της αέρια ρύπανσης, αφού η κινητικότητα αυτή αρχίζει ήδη να αποφέρει τους πρώτους καρπούς.
Με την εξέλιξη αυτή ικανοποιείται από το ΥΠΕΧΩΔΕ ένα από τα βασικότερα αιτήματα του κοινού διεκδικητικού πλαισίου που προβάλαμε στο μεγάλο συλλαλητήριο της προπερασμένης Δευτέρας.
Από μόνο του το γεγονός αυτό αποδεικνύει ότι οι αγώνες των πολιτών, εις πείσμα των όποιων επικριτών τους, μπορούν να πετυχαίνουν τους στόχους τους, όταν διακρίνονται από αποφασιστικότητα, συγκεκριμένη στόχευση και μαζική συμμετοχή.
Αναμένουμε βεβαίως από το ΥΠΕΧΩΔΕ να ικανοποιήσει στη συνέχεια και τις υπόλοιπες διεκδικήσεις μας, όπως η έγκριση των περιβαλλοντικών όρων για το λιμάνι, η έγκριση του επιχειρησιακού σχεδίου για την αέρια ρύπανση και η ολοκλήρωση του περιφερειακού.
Κατά τα λοιπά, παρά το τσουχτερό πρόστιμο στην ΑΓΕΤ, το ΥΠΕΧΩΔΕ τηρεί σιγήν ιχθύος για το ανώτατο επιτρεπτό όριο στην κατανάλωση του πετ κωκ, παράβαση η οποία όλως παραδόξως «εξαφανίσθηκε » από την τελική απόφαση της επιβολής του προστίμου…

ΗΜΕΡΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΕΡΙΑ ΡΥΠΑΝΣΗ

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ – ΔΡΑΣΕΙΣ – ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ

ΗΜΕΡΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΕΡΙΑ ΡΥΠΑΝΣΗ

Η αέρια ΡΥΠΑΝΣΗ είναι ΥΠΟΘΕΣΗ όλων μας

ΔΕΥΤΕΡΑ 7/4/08

Όλοι οι τοπικοί φορείς ενώνουμε τις φωνές μας για να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο της αέριας ρύπανσης που αποτελεί έναν περιβαλλοντικό «βραχνά» για την περιοχή μας. Επειδή η αντοχή και η ανοχή της τοπικής κοινωνίας έχουν προ πολλού εξαντληθεί, αποφασίζουμε να συντονίσουμε τις παρεμβάσεις μας και να υιοθετήσουμε μια κοινή βάση διεκδίκησης απέναντι στο Υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ και στην Περιφέρεια Θεσσαλίας. Στόχος μας είναι να ληφθούν χωρίς άλλη χρονοτριβή τα απαιτούμενα βραχυπρόθεσμα μέτρα για την αντιμετώπιση της κατάστασης.

Οι διεκδικήσεις μας περιλαμβάνουν:

1. Έγκριση από το ΥΠΕΧΩΔΕ του Επιχειρησιακού Σχεδίου για την αέρια ρύπανση.
2. Έγκριση από το ΥΠΕΧΩΔΕ της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του εργοστασίου της ΑΓΕΤ.
3. Έγκριση από το ΥΠΕΧΩΔΕ της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του Λιμένα Βόλου.
4. Έγκριση από το ΥΠΕΧΩΔΕ της νέας Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της εταιρείας «ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ».
5. Αναβάθμιση του δικτύου μέτρησης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης από την Περιφέρεια και εγκατάσταση νέου σταθμού μέτρησης ειδικά για την κυκλοφοριακή ρύπανση.
6. Εκπόνηση, με ευθύνη του ΥΠΕΧΩΔΕ, ανά δύο έτη, μελέτης, για να εκτιμηθεί η περιβαλλοντική επιβάρυνση της ευρύτερης περιοχής Βόλου – Αγριάς από τη λειτουργία του εργοστασίου της ΑΓΕΤ.
7. Ολοκλήρωση σε έξι μήνες από σήμερα του πρώτου τμήματος του Περιφερειακού από Λαρίσης μέχρι Αγριά.

Απευθυνόμαστε πάνω απ’ όλα στους πολίτες της Μαγνησίας. Τους ζητούμε να ευαισθητοποιηθούν, να αντιδράσουν στην απάθεια και την αδράνεια των υπευθύνων και να στηρίξουν ενεργά τις διεκδικήσεις μας.

Ενέργειες Αυτοδιοίκησης

α) Βραχυπρόθεσμες

· Ενθάρρυνση χρήσης φυσικού αερίου σε δημοτικά κτίρια και σχολεία, καθώς και λαμπτήρων χαμηλής κατανάλωσης.

· Εξοικονόμηση ενέργειας στο δημοτικό φωτισμό.

· Πράσινο στα σχολεία.

· Έλεγχοι τήρησης ΜΠΕ μεγάλων έργων, βιομηχανιών και επιβολή προστίμων.

· Έλεγχοι οχημάτων και κεντρικών θερμάνσεων.

· Μέτρα διαχείρισης κυκλοφορίας στο κέντρο της πόλης.

· Πράσινο στις ταράτσες.

· Συνεχής ανακοίνωση μέτρησης ρύπων από κυκλοφορία (εβδομαδιαία δελτία).

β) Μεσοπρόθεσμες

· Χωροταξική συγκέντρωση δημοσίων υπηρεσιών.

· Βιοκλιματικά δημόσια κτίρια.

· Πεζοδρόμηση κέντρου.

· Λειτουργία Τραμ.

Συντονιστική Επιτροπή Κινητοποιήσεων:

Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μαγνησίας, Δήμος Βόλου, Δήμος Νέας Ιωνίας, Ιατρικός Σύλλογος Μαγνησίας, Περιβαλλοντική Πρωτοβουλίας Μαγνησίας.

Συμμετοχή φορέων:

Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Εργατικό Κέντρο Βόλου, Νομαρχιακό Τμήμα ΑΔΕΔΥ Νομού Μαγνησίας, ΤΕΕ Παράρτημα Μαγνησίας, Εμπορικός Σύλλογος Βόλου, Επιμελητήριο Μαγνησίας, Ένωση Ξενοδόχων Μαγνησίας, ΕΛΜΕ Μαγνησίας, Δικηγορικός Σύλλογος Βόλου, Σύλλογος Εργαζομένων Ν.Α.Μ., ΕΠΣΘ, Δίκτυο Εθελοντικών Οργανώσεων Μαγνησίας, Σύλλογος Ιδιοκτητών Συνεργειών Αυτοκινήτων & Μοτοσικλετιστών Νομού Μαγνησίας, ΓΕΩΤΕΕ Κεντρικής Ελλάδος, Εξωραϊστικός Σύλλογος Παλιού Λιμεναρχείου, Σύλλογος Τραπεζοϋπαλλήλων Νομού Μαγνησίας, Σταθμός προστασίας Άγριων Ζώων και Πουλιών Νέας Ιωνίας, Σύλλογος Γερμανόφωνων Καθηγητών Βόλου, Οικολόγοι Πράσινοι, Σύλλογος Γονέων Παιδιών με καρκίνο «ΠΙΣΤΗ», Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Μαγνησίας, Σύλλογος Κέντρων Ξένων Γλωσσών Νομού Μαγνησίας, Σύνδεσμος Χημικών Θεσσαλίας, Σύλλογος Σιδηροδρομικών, Φίλοι του Κραυσίδωνα, Ομοσπονδία Γονέων.

Πορεία διαμαρτυρίας

Δευτέρα 7 Απριλίου 2008 και ώρα 12:00 μ.μ.

( Από πλατεία Ελευθερίας προς το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας – Κτίριο Παπαστράτου – Παραλία Βόλου)

Δράσεις ενημέρωσης – ευαισθητοποίησης των πολιτών (Παραλία – Κτίριο Παπαστράτου)

· Ενημέρωση πολιτών και μαθητών από στελέχη της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος της Ν.Α.Μ., των Διευθύνσεων Πολεοδομίας του Δήμου Βόλου και Νέας Ιωνίας.

· Διανομή έντυπου υλικού από εθελοντές και διευκολυντές πόλης σε οδηγούς.

· Διεξαγωγή έκτακτων ελέγχων από τα συνεργεία ελέγχου καυσαερίων της Ν.Α.Μ.

· Δωρεάν έκδοση Κάρτας Καυσαερίων από συνεργεία αυτοκινήτων (προσφορά του ΣΙΣΑΜ), μετά από υπόδειξη των συνεργείων ελέγχου.

· Διαβροχή δρόμων

Κυψέλες ενημέρωσης των τοπικών φορέων της Μαγνησίας

(Παραλία – Κτίριο Παπαστράτου)

Οι κυψέλες ενημέρωσης θα διαμορφωθούν σε ειδικό περίπτερο στην παραλία του Βόλου σε ειδικά stands που θα τοποθετηθούν στο χώρο με τη συμμετοχή τοπικών φορέων, ΜΚΟ, συλλόγων και εθελοντικών οργανώσεων.

Παιδί - Περιβάλλον

Διαγωνισμός καλύτερης «οικολογικής» ζωγραφιάς με θέμα «Αέρια Ρύπανση – διώξτε το τέρας από την πόλη μας» για μαθητές Δημοτικών Σχολείων.

Προβολές στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Προβολή του βραβευμένου με Όσκαρ ντοκιμαντέρ «Μια ενοχλητική αλήθεια», πρώην αντιπροέδρου των ΗΠΑ Αλ Γκορ στο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (Αμφιθέατρο Γιάννης Κορδάτος ώρα 19:00 μ.μ.)

Εκπομπές Ενημέρωσης από τα τοπικά ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά μέσα

Από την ενημέρωση στην ενεργό συμμετοχή

Ζωντανές εκπομπές τοπικών τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών.

Τα τοπικά Μ.Μ.Ε. θα παρουσιάσουν ειδικό πρόγραμμα για την ενημέρωση - ευαισθητοποίηση των πολιτών πάνω στα προβλήματα της αέριας ρύπανσης με την συμμετοχή εκπροσώπων της Αυτοδιοίκησης, συλλόγων, τοπικών φορέων και πανεπιστημιακών.

Συμμετέχουν:

Ιατρικός Σύλλογος Βόλου ( Αλέκος Δούρος, Λεωνίδας Μαυρογιάννης, Μάνθος Δραμιτινός). Επιπτώσεις της αέριας ρύπανσης στην υγεία.

Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία (Κ. Βολιώτης: Περιβαλλοντικές Οργανώσεις & Αέρια Ρύπανση)

Δίκτυο Εθελοντικών Οργανώσεων Μαγνησίας (ΔΙΚΕΟΜΑ) (κ. Κώστας Λαγός: Εθελοντισμός & Περιβάλλον)

Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μαγνησίας (Νικόλαος Ντίτορας: Αέρια Ρύπανση & Ν.Α.Μ., Ευδοκία Αδαμάκη: Μεταφορές & Περιβάλλον).

Εργατικό Κέντρο: Πρόεδρος κ. Τασιός Ηλίας

ΑΔΕΔΥ: Πρόεδρος κ. Κουτσούκος Δημήτριος

Δήμος Βόλου (Απόστολος Φοινικόπουλος: Περιβάλλον & Αέρια Ρύπανση - Ως μέλος της Επιτροπής Κοινωνικού Ελέγχου, Χαράλαμπος Σκυργιάννης: Ρύπανση από αυτοκίνητο – Αέρια Ρύπανση & Κυκλοφοριακό)

Δήμος Ν. Ιωνίας (Χρυσούλα Βαϊου Γουσοπούλου: Περιβάλλον & Αέρια Ρύπανση)

Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (Αντπρ. Γουργουλιάνης Κωνσταντίνος Νίκος Δαλέζιος, Νικόλαος Ανδρίτσος,)

Γεώργιος Κουμπαρέλος, περιβαλλοντολόγος (Αέρια Ρύπανση)

ΕΠΣΘ: Πρόεδρος Πέτρος Μπατζιάκας (Επιβάρυνση αθλητών από αέρια ρύπανση.

Εκπρόσωπος ΓΕΩΤΕΕ: Σκόρδας Κωνσταντίνος (Επιπτώσεις της αέριας ρύπανσης στα οικοσυστήματα & το περιβάλλον)

Δικηγορικός Σύλλογος Βόλου (Γαϊτάνης Λάζαρος: Νομικά ζητήματα για το περιβάλλον – Συνήγορος του Πολίτη)

Ένωση Ελλήνων Χημικών: Πρόεδρος Αριστοτέλης Καρλής

Εμπορικός Σύλλογος Βόλου (Μαγαλιός Αλέξανδρος: Περιβάλλον & Εμπορικοί Σύλλογοι)

ΣΙΣΑΜ (Ευαγγέλου Χρήστος: Αέρια ρύπανση & αυτοκίνητο)

Εκπρόσωπος Συλλόγου Παλιού Λιμεναρχείου. (Μουκαντάσης Πέτρος: Αέρια Ρύπανση – Λιμάνι & Οικισμός)

Ηλεκτρονική διαμαρτυρία

Αποστολή e-mail - διαμαρτυρίας από τους πολίτες της Μαγνησίας

στο ΥΠΕΧΩΔΕ από εδικό Mail Stand της ΝΑΜ

Οι πολίτες της Μαγνησίας στέλνουν γρήγορα και απλά το δικό τους ηλεκτρονικό μήνυμα στο ΥΠΕΧΩΔΕ μέσω των τερματικών που θα εγκατασταθούν στην παραλία (hot spot – Ασύρματο Internet) με την βοήθεια των εθελοντών του προγράμματος Ευρυζωνικότητας της ΝΑΜ.

Ηλεκτρονική διαμαρτυρία μέσω blog – Ηλεκτρονική κονκάρδα

Πρόσκληση σε όλους του bloggers να αναρτήσουν την ηλεκτρονική κονκάρδα στα ιστολόγια τους ενάντια στην αέρια ρύπανση και την εκπομπή καυσαερίων των οχημάτων.

Συμβολικό κλείσιμο των καταστημάτων για 2 ώρες

(12:00 – 14:00)

Με απόφαση του Εμπορικού Συλλόγου Βόλου τα καταστήματα δεν θα λειτουργήσουν από 12:00 – 14:00.

Στάση εργασίας από την ΕΛΜΕ για 2 ώρες

(12:00 – 14:00)

Με απόφαση της ΕΛΜΕ Μαγνησίας θα κηρυχτεί στάση εργασίας για 2 ώρες από 12:00 – 14:00.

ΑΔΕΔΥ στάση εργασίας (12:00 – 14:00)

Η Ευρυζωνικότητα στο Νομό Μαγνησίας

Σας παραθέτω απόσπασμα από δελτίο τύπου της Νομαρχίας Μαγνησίας σχετικά με την Ευρυζωνικότητα από το οποίο προκείπτουν ενδιαφέροντα στοιχεία...

Σήμερα, στην αίθουσα του Νομαρχιακού Συμβουλίου της ΝΑΜ, στο πλαίσιο υλοποίησης του προγράμματος Ευρυζωνικότητας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Μαγνησίας, ενώπιον του Συμβολαιογράφου Βόλου κ. Ιωάννη Κόνσουλα, παρουσία του Νομάρχη Απ. Παπατόλια και της Γ.Γραμματέα της ΝΑΜ κας Γ. Βαλατσού, πραγματοποιήθηκε η κλήρωση των δεκαπέντε (15) φορητών ηλεκτρονικών υπολογιστών καθώς και των δέκα (10) συνδέσεων ADSL, που είχε ανακοινώσει η ΝΑΜ ότι θα παραχωρήσει για την διάδοση της ευρυζωνικότητας στο Νομό.

Η Γ.Γραμματέας της ΝΑΜ, παράλληλα ανακοίνωσε τα αποτελέσματα που προέκυψαν από την επεξεργασία των στοιχείων των ερωτηματολογίων όσων από τους πολίτες έσπευσαν να τα συμπληρώσουν κατά την διάρκεια την ενημερωτικής καμπάνιας της ΝΑΜ, παρουσιάζοντας έτσι το προφίλ του μέσου χρήστη του διαδικτύου στο Νομό.

Ιδιαίτερη επισήμανση έγινε το γεγονός ότι, με βάση τα στοιχεία, οι χρήστες του διαδικτύου στο νομό είναι νέοι μεταξύ της ηλικίας των 24-41 ετών και υψηλού μορφωτικού επιπέδου. Επίσης επισημάνθηκε ότι οι περισσότεροι από τους πολίτες δεν είναι ενημερωμένοι για τα θέματα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, ούτε για το ισχύον θεσμικό πλαίσιο στη χώρα μας.

Τέλος αναφέρουμε ότι, με βάση τις σχετικές απαντήσεις στο ερωτηματολόγιο, ο πολίτης του νομού Μαγνησίας θεωρεί ότι ποσό πάνω από 20€ μηνιαίως είναι υψηλό για την πληρωμή υπηρεσίας σύνδεσης στο διαδίκτυο. Τα αναλυτικά στοιχεία θα δοθούν σύντομα στη δημοσιότητα μαζί με τα ενδιαφέροντα συμπεράσματα που προκύπτουν.

«Capitalism 3.0»

Το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον...


Το «Capitalism 3.0» και η απομάκρυνση από το υπηρεσιακό «δεν γίνεται»
Συστήνεται από πολλούς και μπορεί κανείς δωρεάν να το κατεβάσει στον υπολογιστή του (http://capitalism3.com). Είναι ένας οδηγός και ταυτόχρονα μια θεωρητική αναζήτηση για τη δημιουργία και δράση ακτιβιστικών ομάδων για τα «κοινά» . Ο συγγραφέας Peter Barnes προτείνει ένα αναθεωρημένο σύστημα τον «Capitalism 3.0», ενώ το προηγούμενο (Capitalism 2.0) είχε γνωρίσει μεγάλη επιτυχία.
Παράλληλα μεγάλες ή μικρές ακτιβιστικές ομάδες πόλης συναντιούνται σε δικτυακούς τόπους και ενημερώνονται για νέες ιδέες γύρω από την οργάνωση της καθημερινότητας στα αστικά κέντρα.
Οταν τον περασμένο Νοέμβριο συνελήφθη ο Τάσος Πουλιάσης, η είδηση φιλοξενήθηκε και στον αγγλόφωνο Τύπο. Διότι ενώ αυτό που έκανε θεωρείται αναμενόμενο στις ευρωπαϊκές χώρες, εντούτοις εδώ βρέθηκε αντιμέτωπος με τετραετή φυλάκιση. Ο ιδιοκτήτης ενός τζιπ είχε αφήσει το αυτοκίνητό του παρκαρισμένο σε σημείο που εμπόδιζε τη διάβαση των πεζών στο πεζοδρόμιο. Ο Τ. Πουλιάσης ανέβηκε πάνω στο τζιπ και άρχισε να χοροπηδά με αποτέλεσμα από τον συναγερμό να ειδοποιηθεί ο ιδιοκτήτης. Λίγο μετά, ο Τ. Πουλιάσης συνοδεία περιπολικού έφθασε στο αστυνομικό τμήμα, όπου και του ασκήθηκε μήνυση από την ιδιοκτήτη του τζιπ.
Λίγους μήνες πριν είχε εμφανιστεί στην Αθήνα και το κίνημα «Είσαι γάιδαρος». Μια ομάδα ακτιβιστών αναλαμβάνει να «εκθέτει» όσους αφήνουν το όχημά τους σε σημεία που εμποδίζουν τους πεζούς.
Πριν από λίγο καιρό μια άλλη μικρή ομάδα αποφάσισε πως η «Δημητρακοπούλου» τους αφορά. Είναι ένας από τους δύο μεγάλους κεντρικούς δρόμους στο Κουκάκι με το εξής χαρακτηριστικό: Δεν υπάρχει ούτε ένα δέντρο. Η ομάδα ζήτησε την άδεια από τον δήμο για δενδροφύτευση, αλλά προσέκρουσε στα δίκτυα της (παλαιάς) πόλης που θα κινδυνεύσουν από τις ρίζες των δέντρων.
Η ομάδα όμως δεν πτοήθηκε… Συνεχίζει… Και πολλοί στην περιοχή λένε ότι τελικά θα τα καταφέρουν. Τα (νέα) κινήματα πόλης ζουν μακριά από την εποχή του υπηρεσιακού «δεν γίνεται». Οπως και το Linux και τα άλλα open sources στο Διαδίκτυο έτσι και οι μικρές αντιτηλεοπτικές ομάδες που πληθαίνουν στις πόλεις αμφισβητούν το βασικό στερεότυπο που μιλάει για την «πόλη που δεν αλλάζει».

Καταρρέουν λοιπόν τα μεσαία στρώματα;

Του Γιωργου Παγουλατου*
Ευημερεί τελικά η κοινωνία μας; Ή κλονίζεται υπό το βάρος διευρυνόμενων ανισοτήτων; Κινδυνεύουν τα ευρύτατα μεσαία στρώματα που μας κληροδότησαν οι μεταπολεμικές και μεταπολιτευτικές δεκαετίες;
Σε κάθε τέτοια συζήτηση ελλοχεύει ένας διάχυτος κοινωνικός μιζεραμπιλισμός, με ισχυρές δόσεις τηλεοπτικής δραματοποίησης: «Ενας στους τρεις κάτω από το όριο της φτώχειας!», «Υπερχρεωμένα τα νοικοκυριά!», «Στα ύψη η τιμή της γαλοπούλας!». Στον αντίποδα, η χαζοχαρούμενη ευφορία του lifestyle: τα χιλιάδες πούρα και θηριώδη τζιπ στους δρόμους δεν μπορεί παρά να σημαίνουν ότι η κοινωνία κολυμπά σε πελάγη καπιταλιστικής ευωχίας... Ή μήπως όχι;
Τα δεδομένα συνιστούν ψυχραιμία. Πρώτον, υπάρχει μια διεθνής τάση διεύρυνσης των ανισοτήτων, που συνδέεται με δομικά χαρακτηριστικά της σύγχρονης παγκοσμιοποίησης, όπως η κινητικότητα του κεφαλαίου, ο φορολογικός ανταγωνισμός, οι ραγδαίες τεχνολογικές μεταβολές. Δεύτερον, η επιδείνωση των οικονομικών ανισοτήτων οξύνεται στις ΗΠΑ της διακυβέρνησης Μπους, αναγόμενη σε μεταβολές που είχαν ξεκινήσει νωρίτερα. Αισθητή είναι η τάση και σε άλλες αγγλοσαξονικές κοινωνίες – τίμημα της ταχύρρυθμης ανάπτυξης και χαμηλής ανεργίας που απολαμβάνουν. Τρίτον, η τάση είναι λιγότερο αισθητή στην ηπειρωτική Ευρώπη, όπου όμως και οι ρυθμοί ανάπτυξης είναι πιο συγκρατημένοι.
Οπως δείχνει η έρευνα του Πάνου Τσακλόγλου, καθηγητή στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, την τελευταία 25ετία η ανισότητα στην Ελλάδα παραμένει σταθερή ή μειώνεται ελαφρά. Πάντως δεν αυξάνεται. Το ίδιο διάστημα, η σχετική φτώχεια (δηλαδή απόκλιση από το μέσο εισόδημα) επίσης δεν αυξήθηκε αλλά αντίθετα μειώθηκε ελαφρά, ενώ με απόλυτους όρους πραγματικής αγοραστικής δύναμης η φτώχεια μειώθηκε εντυπωσιακά.
Συνεχίζεται δηλαδή η ίδια μακροχρόνια τάση της υποπεριόδου 1974-82, όταν επιτεύχθηκε η σημαντικότερη μείωση της φτώχειας στην Ελλάδα. Κατά πάσα πιθανότητα αυτή η μακροχρόνια τάση δεν έχει ανατραπεί την τελευταία τριετία, παρά τις οριακές επιπτώσεις μέτρων, όπως η αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ ή η μείωση της φορολογίας των διανεμόμενων κερδών των επιχειρήσεων (όμως η πρόσφατη άνοδος των τιμών επιδεινώνει την κατάσταση). Επομένως, ο παραγόμενος πλούτος (που από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 αυξάνεται ταχύτερα από τον ευρωπαϊκό μέσον όρο) συνεχίζει όπως παλιότερα να διαχέεται στην κοινωνία.
Κι όμως, ευρύτατες ομάδες πληθυσμού νιώθουν ότι συμπιέζονται, ότι τα βγάζουν πέρα όλο και δυσκολότερα. Η «γενιά των 700 ευρώ» είναι η πρώτη μεταπολεμικά που κινδυνεύει να ζει χειρότερα από τους γονείς της. Τι συμβαίνει;
Πρώτον, η αίσθηση της συμπίεσης έχει να κάνει όχι τόσο με διεύρυνση της ανισότητας και φτώχειας όσο με δυναμικές ανακατατάξεις στο εσωτερικό των μεσοστρωμάτων. Αναπόφευκτα σε μια κοινωνία μεσαίων στρωμάτων η κινητικότητα δεν θα είναι μόνο ανοδική αλλά και καθοδική. Επαγγέλματα που κάποτε εξασφάλιζαν ευμάρεια και καταξίωση (γιατροί, δικηγόροι) είναι πλέον υπερκορεσμένα και κακοπληρωμένα. Η είσοδος στον δημόσιο τομέα δυσκολεύει διαρκώς – ιδίως για όσους δεν διαθέτουν κομματικό μπάρμπα στην Κορώνη. Οι αγορές αλλάζουν ταχύτατα. Οσοι από τύχη, ενόραση ή καλές γνωριμίες βρέθηκαν τον κατάλληλο χρόνο στην κατάλληλη θέση βλέπουν τα εισοδήματά τους να εκτοξεύονται – όπως συνέβη την τελευταία δεκαετία με αρκετές θέσεις στον χρηματοπιστωτικό τομέα ή την υψηλή τεχνολογία. Οι πολλοί άλλοι, με πολύ παρόμοια προσόντα, μένουν πίσω. Ο έντονος ανταγωνισμός δημιουργεί πίεση, άγχος, ανασφάλεια.
Δεύτερον, τα μεσαία στρώματα βιώνουν τη διευρυνόμενη απόσταση μεταξύ υλικών προσδοκιών και πραγματικών επιδόσεων. Αισθανόμαστε ότι οι εισοδηματικές και καταναλωτικές μας δυνατότητες υπολείπονται διαρκώς των επιθυμητών. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή γινόμαστε φτωχότεροι, αλλά επειδή οι καταναλωτικές μας ανάγκες αυξάνονται ταχύτερα, οδηγούμενες και από τον ανταγωνισμό κοινωνικού status. Η σημερινή μεσοαστική οικογένεια είναι πλουσιότερη από την αντίστοιχη χθεσινή, αλλά αισθάνεται φτωχότερη.
Εδώ μπαίνει και η μαζικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Κάθε χρόνο ανοίγουν στα ΑΕΙ και ΤΕΙ θέσεις που αντιστοιχούν περίπου στο 75% των δεκαοχτάχρονων νέων. Το ποσοστό είναι πανευρωπαϊκά υψηλότατο – και προστίθενται και οι χιλιάδες φοιτητές εξωτερικού και ιδιωτικών κολεγίων. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση διογκώνει τις προσδοκίες των αποφοίτων για επαγγελματική αποκατάσταση αντίστοιχη των τυπικών τους προσόντων. Οι προσδοκίες όμως αυτές είναι αδύνατο να ικανοποιηθούν επαρκώς. Ιδίως σε μια αγορά εργασίας μπλοκαρισμένη, με υψηλά τείχη που προστατεύουν τους μέσα εις βάρος των απέξω. Ο πτυχιούχος που δουλεύει delivery ή εργάζεται υπερωρίες για 700 ευρώ έχει προσδοκίες καταρτισμένου εργαζόμενου αλλά αμείβεται σαν ανειδίκευτος. Αυτή η αναντιστοιχία παράγει απογοήτευση. Ακόμα χειρότερα για τις οικογένειες που υφίστανται τη μακροχρόνια ανεργία των πτυχιούχων παιδιών τους. Δεν πρόκειται για φτώχεια – η δοκιμασία τους είναι κυρίως ψυχολογική.
Τέλος, όχι μόνο οι προσδοκίες μας είναι υψηλότερες αλλά και η πληροφόρησή μας καλύτερη. Ανεβάζει διαρκώς τον πήχυ με τον οποίο συγκρίνουμε την προσωπική μας ευμάρεια, εστιάζοντας σε ιστορίες πλούτου και αφθονίας. Η πληροφόρηση φωτίζει επίσης τις σκοτεινές πλευρές, από επικίνδυνα προϊόντα μέχρι διαφθορά και αναξιοκρατία στις προσλήψεις. Και άλλοτε συνέβαιναν, τώρα όμως τα γνωρίζουμε. Ο εκδημοκρατισμός της πληροφόρησης –μέγιστη κατάκτηση της μεταπολίτευσης– παράγει πιο ενημερωμένους και ελεύθερους πολίτες. Οχι απαραίτητα και ευτυχέστερους.
* Ο κ. Γ. Παγουλάτος είναι αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, gpag@aueb.gr