 |
 |
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΣΤ. ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗΣ - Γ. ΦΩΣΚΟΛΟΣ
Είναι νέοι, με καλές σπουδές, γνώσεις ξένων γλωσσών και πολλά
προσόντα που θα μπορούσαν να τους εξασφαλίσουν μια αξιοπρεπή καριέρα
στην αγορά εργασίας. Και όμως αμείβονται μόνο με 700 ευρώ...
Οι νέοι που είναι σήμερα από 25 έως 35 χρόνων βλέπουν τα πιο
παραγωγικά χρόνια τους να περνούν ανεκμετάλλευτα και διαπιστώνουν ότι
πολύ δύσκολα θα καταφέρουν να δημιουργήσουν όσα κατάφεραν οι γονείς
τους. Δημιούργησαν λοιπόν την G700, τη «Γενιά των 700 Ευρώ».
Το Internet αποτελεί την ιδανική δίοδο για να εκφράσουν με μαχητικό
τρόπο τον προβληματισμό των ίδιων αλλά και εκατοντάδων χιλιάδων νέων
ανθρώπων που ανησυχούν για το εργασιακό τους μέλλον. Ετσι, δημιούργησαν
ένα blog ( http://g700.blogspot.com) στο οποίο περιγράφουν τη ζοφερή πραγματικότητα της αγοράς εργασίας στην Ελλάδα.
Η κίνηση αυτή προκάλεσε ζωηρό ενδιαφέρον και έκανε το γύρο του κόσμου μέσω του πρακτορείου Reuters.
Υπερχρεωμένοι
«Η Γενιά των 700 ευρώ είναι η
σιωπηλή πλειοψηφία των νέων Ελλήνων, ηλικίας 25 έως 35 ετών, που
δουλεύουν πολύ, είναι υποαμειβόμενοι, υπερχρεωμένοι και ανασφάλιστοι. Ο
σκοπός του G700 είναι να εκφράσει τις ανησυχίες αυτής της γενιάς, να
υποστηρίξει τις λύσεις που μπορούν να εφαρμοστούν και να βάλει στην
πολιτική ατζέντα τα σοβαρά θέματα τα οποία οι πολιτικοί αποφεύγουν να
θίξουν», αναφέρουν, ως μανιφέστο, στην κορυφή της πρώτης σελίδας του
blog.
Οι δημιουργοί του blog, το οποίο δημιουργήθηκε τον περασμένο
Φεβρουάριο και δέχεται περισσότερες από 700 επισκέψεις την ημέρα,
διαπιστώνουν ότι οι ευκαιρίες που τους παρέχονται δεν είναι ανάλογες με
αυτές της προηγούμενης γενιάς. Απογοητεύονται, επιπλέον, από το γεγονός
ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν θα πετύχουν όσα οι γονείς τους, αφού οι
οικονομικές τους απολαβές κάνουν πολύ δύσκολη την αγορά ενός σπιτιού ή
ακόμα και τη δημιουργία οικογένειας. «Η χρυσή γενιά των μεσηλίκων, η
οποία κυριαρχεί στην πολιτική και την οικονομία, έχοντας συσσωρεύσει
τεράστια προνόμια σε σχέση με τις πραγματικές της δυνατότητες και την
εθνική της προσφορά θα αρχίσει σύντομα να αποσύρεται.
Οι νέοι, όμως, είναι εξαιρετικά αμφίβολο κατά πόσο θα μπορέσουν να
ξεπεράσουν μαζικά το κοινωνικό και οικονομικό status των γονιών τους.
Και αν ακόμα τα καταφέρουν αυτό δεν πρόκειται να συμβεί μέσα από την
πεπατημένη οδό», γράφουν.
Σε δεινή κατάσταση
Η δεινή επαγγελματική
κατάσταση των νέων είναι, για τους συγγραφείς του blog, άμεσο
αποτέλεσμα της δομής της ελληνικής οικονομίας αλλά και συνέπεια της
τεχνολογικής υστέρησης της χώρας.
«Οι παραδοσιακοί μηχανισμοί κοινωνικής και οικονομικής ανόδου, το
δημόσιο, η μικροεπιχειρηματικότητα, η παραοικονομία, οι ευρωπαϊκοί
πόροι έχουν εξαντλήσει τα όρια τους. Τα δημόσια - κρατικά αγαθά, που
τις προηγούμενες δεκαετίες συνέβαλλαν στη μείωση των ανισοτήτων και τον
εκδημοκρατισμό της οικονομικής ζωής, σήμερα χάνουν το στοίχημα της
ποιότητας και απαξιώνονται.
Το ψηφιακό χάσμα μεταξύ Ελλάδας και λοιπών κρατών του πλανήτη
μεγαλώνει, ενώ δεν αντιμετωπίζεται επαρκώς ο τεχνολογικός
αναλφαβητισμός».
Η Γενιά των 700 ευρώ δεν εμπιστεύεται κανέναν από τους παραδοσιακούς
πολιτικούς φορείς της χώρας μας, ούτε τα συνδικάτα, θεωρώντας ότι έχουν
αποτύχει στο έργο τους. «Από τα δεξιά υπάρχει μόνο αδράνεια και
ακινησία, από τα αριστερά στείρα άρνηση. Το ΠΑΣΟΚ, ο εκπρόσωπος της
μεγάλης δημοκρατικής παράταξης, βρίσκεται σε αμηχανία», γράφουν.
ΕΙΡΗΝΗ, 28 ΧΡΟΝΩΝ
Προσλήφθηκε για δικηγόρος, έγινε... παιδί για τα θελήματα
Η Ειρήνη είναι μια 28χρονη δικηγόρος, η οποία έκανε μεταπτυχιακές
σπουδές στη Νομική Αθηνών και σήμερα είναι συνεργάτιδα σε δικηγορικό
γραφείο. Περιγράφοντας την επαγγελματική της εμπειρία, αναδεικνύει όλες
τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι νέοι δικηγόροι στην Ελλάδα.
«Ας μιλήσουμε για τους ασκούμενους... Αμοιβή 300-400 ευρώ, χωρίς
ωράριο, χωρίς άδειες, χωρίς επιδόματα και κυρίως αυτό είναι το
χειρότερο, χωρίς κανονική δουλειά, αφού το τι θα κάνεις κάθε ημέρα
εξαρτάται από τις διαθέσεις του δικηγόρου σου! Ουρές σε δημόσιες
υπηρεσίες μέχρι ρούχα στο καθαριστήριο ή και πρωινά ούρα προς εξέταση
είναι μερικές μόνο από τις αρμοδιότητές σου και όταν καλείσαι να
γράψεις κάτι ή να πας λίγο στο δικαστήριο, αισθάνεσαι πραγματικά
τυχερός και επιστήμονας», γράφει.
Ακόμα, όμως, και αν αντέξει κάποιος και φτάσει να γίνει συνεργάτης
σε ένα δικηγορικό γραφείο, τα πράγματα δεν βελτιώνονται πολύ. Η Ειρήνη
γράφει στο blog: «600, 700 άντε 800 ευρώ, χωρίς βέβαια ασφάλιση, αφού,
ενώ και πάλι παρέχεις εξαρτημένη εργασία, θεωρείσαι από τη νομοθεσία
ελεύθερος επαγγελματίας και βαρύνεσαι με την καταβολή των εισφορών σου,
οι οποίες είναι υπέρογκες για τα δεδομένα μας και για να πάρουμε μια
σύνταξη 430 ευρώ. Και, βέβαια, αποκλειστική απασχόληση, πολύ μειωμένες
δυνατότητες να έχεις δικές σου δουλειές, αφού όλη την ημέρα ασχολείσαι
με υποθέσεις του γραφείου και κάθε δική σου δουλειά θεωρείται ότι είναι
αβαρία για τα καθήκοντά σου ως συνεργάτη».
Η Ειρήνη λέει ότι οι γυναίκες είναι, εκτός από δικηγόροι, και
γραμματείς. «Αν είσαι γυναίκα και έχεις ως εκ τούτου ανεπτυγμένη από
φυσικού σου την αίσθηση της φροντίδας, ψήνεις και καφέδες και φυσικά
κάνεις τη γραμματέα - τηλέφωνα, φαξ, mail, κλείσιμο εισιτηρίων, αγορά
δώρων για γιορτές και λοιπές υποχρεώσεις του συναδέλφου και συνεργάτη
δικηγόρου και άλλα. Και όλα αυτά γιατί η γραμματέας κοστίζει και τους
«σκίζει», όπως σε ήπιες διαμαρτυρίες μου έχουν κατά καιρούς απαντήσει»,
γράφει.
«ΡΑRΜΕΝΙDΙS»
«Οι μορφωμένοι δεν αξιοποιούνται στην Ελλάδα»
«Η G700 είναι ένα αριθμητικό, πληθυσμιακό, δημογραφικό, κοινωνικό
μέγεθος που απαρτίζεται από εκατοντάδες χιλιάδες νέους, που διανύουν τα
πρώτα 10 χρόνια της «εργασιακής» τους ζωής. Ανάμεσα στους νέους που
πραγματικά βιώνουν με οδυνηρό τρόπο «το νέο εργασιακό τοπίο» είναι οι
πτυχιούχοι με τις καλύτερες σπουδές και τους καλύτερους τίτλους. Η
Ελλάδα δεν μπορεί να τους αξιοποιήσει. Η Ελλάδα δεν μπορεί να τους
πείσει ότι κάνανε λάθος και μορφωθήκανε. Οι ίδιοι βρίσκονται σε
απόγνωση. Η λύση βρίσκεται στην ανάγκη να πολιτικοποιηθούν έντονα και
να αρχίσουν να παρεμβαίνουν δυναμικά. Ας αξιοποιήσουν το μέγα εργαλείο
και το μέγα όπλο που μόνο αυτοί κατέχουν πολύ καλά, το Διαδίκτυο. Το
μπλογκ G700 προσφέρει το μετερίζι του».
«ΔΗΜΗΤΡΗΣ»
«Μου ανέθεσαν θέση με ευθύνες χωρίς μισθολογική εξέλιξη»
«Ξεκίνησα «δοκιμαστικά», δηλαδή χωρίς πρόσληψη, ένσημα και
δυνατότητα αποζημίωσης, το 2005. Η εργασιακή σχέση, κατά το εταιρικό
εγχειρίδιο λειτουργίας του καταστήματος, περιγράφεται συνοπτικά ως
διαχείριση ανθρώπινων και λοιπών πόρων. Η υπερωριακή απασχόληση
θεωρείτο προαπαιτούμενο τη στιγμή που η αποζημίωση είναι ανύπαρκτη.
Προσελήφθην τελικά κατά τις αρχές του 2006, με τρίμηνη σύμβαση ως
υπάλληλος γραφείου 6ωρης και 4ήμερης απασχόλησης, κάτι που αντανακλάται
και στα επικολλώμενα ένσημα τα οποία είναι μερικής απασχόλησης για μια
απασχόληση που κάθε άλλο παρά μερική είναι. Ανεπίσημη μισθοδοσία: 800
ευρώ.
Στις αρχές Δεκεμβρίου του 2006, μου ανατέθηκε θέση με πολλές ευθύνες
αλλά καμία μισθολογική εξέλιξη. Υπήρχε και η απαίτηση για ταξίδια στην
περιφέρεια, χωρίς καμία αποζημίωση για την εκτός έδρας εργασία, σε μη
εργάσιμες ημέρες και ώρες.
Πριν από ένα μήνα, μου ανακοινώθηκε η πρόθεση της εταιρείας να λήξει
τη συνεργασία μας, αφού όμως πρώτα έπαιρνα το υπόλοιπο της αδείας μου
για το 2007, έτσι ώστε να μην αποζημιωθώ για το συγκεκριμένο διάστημα».
«ΑΝΩΝΥΜΟΣ»
«Δουλεύω 9 ώρες, με προσέλαβαν ως part time»
«Αυτά συμβαίνουν δυστυχώς σε όλους τους τομείς. Διαβάζοντας την
ιστορία του Δημήτρη θυμήθηκα τα δικά μου... Κι εγώ είχα πιάσει δουλειά
σε ένα τεχνικό γραφείο σχετικό με τη ναυτιλία. Η αγγελία αφορούσε
αντικείμενο διαφορετικό από αυτό που ασχολήθηκα τελικά.
Με την ψεύτικη πρόφαση της δοκιμής και την υπόσχεση της μεταπήδησης
στο αρχικό πόστο έμεινα εκεί, αλλά διαπίστωσα γρήγορα ότι δεν επρόκειτο
ποτέ να ασχοληθώ με το αντικείμενο της αγγελίας.
Οταν ήρθε η ώρα της κανονικής πρόσληψης, ο εργοδότης μου είπε ότι
«τα λεφτά που δικαιούσαι για κανονική πλήρη απασχόληση είναι τόσα, αυτά
μπορείς να τα ξεχάσεις.
Προτίθεμαι να σε προσλάβω ως part timer», ασχέτως αν εγώ δούλευα από
τις 9 έως τις 18:00. Θα αναγνωρίσω βέβαια ότι ο εργοδότης αυτός ήταν
πάντα στην καταβολή του «μαύρου» μισθού αλλά ως εκεί».
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ «G700»
«Οι φιλοδοξίες συρρικνώνονται από τα ραπίσματα στον εργασιακό χώρο»
«Δουλεύετε από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα ή το βράδυ; Πολλοί από εσάς κάνετε δύο δουλειές για να τα «βγάλετε πέρα»;
Τα χρήματα που παίρνετε δεν φτάνουν για να ζήσετε ανεξάρτητα και ως
εκ τούτου έχετε ανάγκη από την οικονομική συνδρομή της οικογένειάς σας;
Ο εργοδότης σας οφείλει να σας ασφαλίζει στο ΙΚΑ ως μισθωτό, όμως
σας ασφαλίζει στο ΤΕΒΕ ως ελεύθερο επαγγελματία; Μάλιστα, πολλές φορές
σας αφήνει εντελώς ανασφάλιστο;
Πληρώνετε ένα μεγάλο ποσοστό του μισθού σας σε κρατήσεις για ένα κοινωνικό κράτος περιορισμένης κοινωνικής αποτελεσματικότητας;
Διαθέτετε κάποιον τίτλο τεχνικής εκπαίδευσης, πτυχίο πανεπιστημίου ή
μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης, αλλά οι ευκαιρίες για ανεύρεση
ποιοτικής και δημιουργικής εργασίας είναι περιορισμένες;
Σας ζητoύν προϋπηρεσία τη στιγμή που μόλις ολοκληρώσατε τον κύκλο εκπαίδευσης και κατάρτισής σας;
Η επιχείρηση στην οποία δουλεύετε δεν επενδύει στην ανάπτυξη των
δεξιοτήτων σας; Λειτουργεί με τη λογική του γωνιακού μικρομάγαζου;
Ξέρουμε τι ακριβώς σας συμβαίνει και για ποιον λόγο. Κατά πάσα
πιθανότητα είστε νέοι, στην ηλικιακή ομάδα 25 με 35. Στην πρωινή σας
εργασία, εάν κι εφόσον εργάζεστε, δεν βγάζετε πάνω από 700 ευρώ τον
μήνα καθαρά. Αποφοιτήσατε από το πανεπιστήμιο, το ΤΕΕ, το ΙΕΚ και το
franchise εκπαιδευτήριο με πολλά όνειρα.
Οι φιλοδοξίες σας, όμως, κόντυναν με το πρώτο ράπισμα που δεχτήκατε
στον εργασιακό χώρο. Θεωρείτε ότι είναι αδύνατον να φτάσετε το
οικονομικό και κοινωνικό status των γονιών σας. Αισθάνεστε ότι
δουλεύετε χωρίς αντίκρισμα. Είστε η γενιά των 700 ευρώ. Είστε η
ανεκπροσώπητη σιωπηλή πλειοψηφία που ασφυκτιά, αδυνατεί να εκφραστεί
και προσπαθεί να βρει τρόπους προσωπικής εξέλιξης και κοινωνικής
ανέλιξης. Θεωρείτε ότι οι παλιές ιδεολογίες, τα σημερινά κόμματα και τα
συνδικάτα δεν σας εκπροσωπούν επαρκώς. Ευτυχώς μέσα σ' αυτό το τέλμα
κάτι αρχίζει να κινείται. Η σιωπηλή πλειοψηφία, όλοι εμείς οι νέοι των
700 ευρώ, αποκτούμε επιτέλους φωνή».
Εφημερίδα ΤΟ ΕΘΝΟΣ 7/6/2007
Powered by ScribeFire.
